Odżywianie a erekcja – jaka dieta wspiera udane życie seksualne?

Czym jest zaburzenie erekcji?

Zaburzenia osiągnięcia wzwodu najczęściej kojarzone są z podeszłym wiekiem. Okazuje się jednak, że problemy z utrzymaniem erekcji dotyczą coraz młodszych mężczyzn, nawet tych ok. 30. roku życia. Zaburzenia erekcji to niezdolność zarówno do osiągnięcia, jak i utrzymania wzwodu, co uniemożliwia odbycie współżycia płciowego.

Kłopoty ze wzwodem dotyczą coraz większej populacji mężczyzn na całym świecie. Zgodnie z przewidywaniami specjalistów do 2025 roku będzie doświadczało ich ponad 322 miliony panów.

U podłoża patogenezy zaburzeń erekcji leży niewystarczająca produkcja tlenku azotu (NO) przez śródbłonek naczyniowy. NO jest odpowiedzialny za rozszerzenie naczyń krwionośnych ciał jamistych, a co za tym idzie wzwód penisa.

Przyczyny zaburzenia erekcji

Naukowcy i lekarze podkreślają, że bardzo dużą rolę w rozwoju schorzenia odgrywa dieta. Pod pojęciem nieprawidłowego żywienia rozumie się tutaj przede wszystkim spożywanie zbyt dużej ilości cukrów prostych, a także tłuszczów pochodzenia zwierzęcego, głównie nasyconych kwasów tłuszczowych. To od zmiany diety powinna rozpocząć się poprawa jakości życia seksualnego i profilaktyka zaburzeń erekcji.

Innymi przyczynami zaburzeń erekcji mogą być m.in.:

• miażdżyca i inne choroby układu sercowo-naczyniowego o, w tym nadciśnienie tętnicze,

• cukrzyca,

• choroby tarczycy,

• ekspozycja na długotrwały stres,

• urazy rdzenia kręgowego,

• długotrwałe przyjmowanie niektórych leków, w tym np. hormonalnych,

• otyłość,

• palenie papierosów,

• nadużywanie alkoholu,

• stwardnienie rozsiane,

• udar mózgu,

• konflikty w relacjach międzyludzkich,

• zespół metaboliczny.

Jak zwiększyć testosteron u mężczyzn? Jeśli problemy z erekcją przedłużają się, konieczna jest wizyta u specjalisty i wykonanie szczegółowych badań. Niemniej warto zwrócić uwagi na tzw. czynniki modyfikowalne, które mogą leżeć u podłoża zaburzenia. Konieczna może okazać się zmiana stylu życia, w tym porzucenie szkodliwych używek (papierosów, alkoholu), ograniczenie bodźców stresowych, a przede wszystkim wprowadzenie odpowiedniej diety.

Dieta na problemy z erekcją

Jak poradzić sobie z problemami z erekcją i zwiększyć libido? Warto zacząć od sposobów niefarmakologicznych. Badania naukowe wykazały, że warto spożywać znacznie więcej antyoksydantów, w tym przede wszystkim glutationu. Jest on kofaktorem tlenku azotu. Niestety, stres oksydacyjny znacznie zmniejsza jego poziom. Dużo antyoksydantów znaleźć można m.in. w borówkach, ciemnej czekoladzie, zielonej herbacie, granacie i czerwonym winie. Przeciwutleniacze chronią tlenek azotu przed rozpadem, przez co poprawiają stan naczyń krwionośnych. W diecie mężczyzny chcącego zadbać o jakość swojego życia seksualnego nie powinno zabraknąć izoflawonów. Ich źródłem są m.in. szpinak, soczewica, koniczyna czerwona i rośliny strączkowe.

Nadal dyskusyjną kwestią pozostaje zależność między spożyciem produktów sojowych a stężeniem testosteronu i dehydroepiandrosteronu (DHEA). Zgodnie z najnowszymi badaniami fitoestrogeny zawarte w produktach sojowych mogą powodować zaburzenia erekcji.

Jak zwiększyć testosteron u mężczyzn za pomocą diety? Pomocna może okazać się kuchnia śródziemnomorska. Charakteryzuje się ona spożyciem dużej ilości owoców, warzyw, produktów pełnoziarnistych, a ograniczeniem podaży czerwonego mięsa i produktów mlecznych, a także wysokotłuszczowych. Mieszkańcy okolic Morza Śródziemnego cieszą się długim życiem, niską częstotliwością występowania nadciśnienia tętniczego i innych chorób układu sercowo-naczyniowego. Oprócz właściwej diety konieczne jest zachowanie aktywności fizycznej, najlepiej codziennej. Nie musi być ona bardzo intensywna, jednak ważne, aby była systematyczna.

Znaczenie witaminy D w zachowaniu erekcji

Niedobór witaminy D jest jednym z czynników ryzyka rozwoju chorób sercowo-naczyniowych, które mogą skutkować zaburzeniami erekcji. Witamina ta wpływa bowiem na elastyczność tętnic, a także zachowanie prawidłowego stężenia białka CRP odpowiedzialnego m.in. za funkcję śródbłonka naczyń.

Wyniki badań wykazały, że suplementacja dużych dawek witaminy D (10000 jm. dziennie) zmniejsza poziom cukru we krwi i obniża ryzyko występowania insulinooporności (w porównaniu z grupą badanych przyjmujących placebo). Witamina D została sprawdzona również u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. Zmniejsza ona jego wartość i moduluje aktywność układu renina-angiotensyna. Badacze zaobserwowali też pozytywną korelację między suplementacją witaminy D a obniżeniem ryzyka udaru mózgu i ataków serca.