W jaki sposób i dlaczego warto jeść tamarillo?

Tamarillo – co to jest

Tamarillo, inaczej pomidor drzewiasty, to owoc, który należy do rośliny o nazwie cyfomandra grubolistna (Cyphomandra betacea) z rodziny psiankowatych (Solanaceae Juss.). Pochodzi on z Ameryki Południowej. Jest uprawiany w takich krajach jak Peru, Argentyna, Boliwia, Chile, Ekwador, Wenezuela. Tamarillo występuje również na innych kontynentach, m.in. w Afryce, Ameryce Północnej (USA) i Nowej Zelandii.Owoc ten charakteryzuje się:

• czerwoną barwą,

• gładką i lśniącą skórką,

• jajowatym kształtem,

• miąższem w przekroju bardzo podobnym do pomidora,

• średnicą ok. 9–12 cm.

Miąższ przybiera pomarańczowy kolor, zaś zlokalizowane w nim nasiona są pokryte fioletowym lub ciemnoczerwonym śluzem. W tym miejscu warto zaznaczyć, że pestki tamarillo są jadalne. Masa jednego owocu wynosi ok. 100 gramów. Miąższ tamarillo charakteryzuje się soczystym, aromatycznym, słodkim i nieco cierpkim smakiem.

Tamarillo – skład i właściwości

Tamarillo jest owocem niskokalorycznym. Jego wartość energetyczna wynosi zaledwie 31 kcal/100 g. Niewielka kaloryczność tamarillo wynika z niskiej zawartości węglowodanów, które występują na poziomie 3,8 g/100 g. Dodatkowo owoc zawiera małe ilości białka (2 g/100 g) i tłuszczu (0,36 g/100 g).

Wysoka zawartość błonnika

Warto zwrócić szczególną uwagę na to, że tamarillo dostarcza dużo błonnika pokarmowego (włókna roślinnego). W jednym owocu znajduje się aż 3,3 g. Zgodnie z tym tamarillo może być cennym elementem diety bogatej w błonnik. Spożywając zaledwie jedną sztukę, pokrywamy dzienne zapotrzebowanie na ten składnik w ok. 10%. Dane te oznaczają, że pomidor drzewiasty tamarillo może być spożywany przez osoby zmagające się z nadwagą i otyłością. Dodatkowo niska zawartość węglowodanów przy jednocześnie wysokim poziomie błonnika sprawia, że jest bardzo dobrym produktem w żywieniu osób cierpiących na cukrzycę typu 2 i insulinooporność.

W tym miejscu warto wspomnieć, że wysokie spożycie włókna roślinnego wiąże się z wieloma korzyściami zdrowotnymi. Naukowcy udowodnili, że osoby, które dostarczają do organizmu duże ilości błonnika, mają mniejsze ryzyko rozwoju niektórych nowotworów, w tym raka jelita grubego, żołądka, trzustki, piersi, przełyku i jajnika. Błonnik pokarmowy wpływa też korzystnie na układ krążenia. Może przyczyniać się do redukcji poziomu cholesterolu, a także do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. W ten sposób może zapobiegać chorobie niedokrwiennej serca i udarom mózgu.

Tamarillo – źródło witamin i składników mineralnych

Tamarillo można uznać za stosunkowo dobre źródło żelaza. Jest ono obecne w ilości ok. 0,6 g/100 g. Zgodnie z tym spożycie jednego owocu pozwala dostarczyć ok. 7% dziennego zapotrzebowania na ten składnik.

Naukowcy wykazali też, że tamarillo zawiera stosunkowo dużo potasu. Zawartość tego składnika szacuje się na poziomie ok. 320 mg/100 g. Potas to składnik, który jest odpowiedzialny za zapewnienie prawidłowej gospodarki wodno-elektrolitowej i równowagi kwasowo-zasadowej. Aktualny stan wiedzy dowodzi, że potas wykazuje działanie hipotensyjne, czyli przyczynia się do obniżenia ciśnienia krwi. Co ciekawe, naukowcy dowiedli również, że dieta bogata w potas zmniejsza ryzyko wystąpienia kamieni nerkowych.

W literaturze popularnonaukowej można spotkać się z opinią, że tamarillo jest źródłem wapnia. To jednak nieprawda. Jeden owoc dostarcza 10 mg tego pierwiastka. Oznacza to, że spożywając jedną sztukę, pokrywamy dzienne zapotrzebowanie na wapń w zaledwie 1%. Dodatkowo tamarillo jest zasobne w witaminy przeciwutleniające, takie jak:

• witamina C (kwas askorbinowy),

• witamina A i

• witamina E.

Zawartość witaminy C kształtuje się na poziomie 29,8 mg/100 g (50% dziennego zapotrzebowania), witaminy A – 190 µg/100 g (21% dziennego zapotrzebowania), zaś witaminy E – 2,1 mg (14% dziennego zapotrzebowania). Są to witaminy, które posiadają dwie wspólne cechy. Po pierwsze witaminy A, C i E wzmacniają naszą odporność, a po drugie poprzez swoje właściwości antyoksydacyjne wpływają korzystnie na urodę i zapobiegają starzeniu się organizmu.Należy też wspomnieć, że tamarillo zawiera duże ilości przeciwutleniaczy w formie karotenoidów, takich jak beta-karoten i beta-kryptoksantyna, a także składników polifenolowych. Związki te chronią nasz organizm przed szkodliwą aktywnością wolnych rodników.

Tamarillo – jak jeść?

Owoce tamarillo można spożywać na surowo, razem ze skórką, choć jest ona dość gorzka w smaku. Po przecięciu owocu na pół jego soczysty miąższ nabiera się łyżeczką. Tamarillo sprawdzi się również jako dodatek do sałatek warzywnych i owocowych. Można go też wykorzystywać do przygotowania ciast. Na bazie owoców można sporządzić smoothie, przecier, sosy, a także dżem i galaretkę.

1. M. Mutalib i in., Nutritional compositions and antiproliferative activities of different solvent fractions from ethanol extract of Cyphomandra betacea (tamarillo) fruit, „Malaysian Journal of Medical Sciences” 2017, nr 24, s. 19–32.
2. D. Martin i in., Nutraceutical properties of tamarillo fruits: A vibrational study, „Spectrochimica Acta. Part A, Molecular and Biomolecular Spectroscopy” 2021, nr 252.
3. T. Diep i in., Quantification of carotenoids, α-tocopherol, and ascorbic acid in amber, mulligan, and laird's large cultivars of New Zealand tamarillos (Solanum betaceum Cav.), „Foods” 2020, nr 9.