Badanie męskich hormonów – kiedy i dlaczego warto je wykonać?
Redakcja
03.11.2021
Aktualizacja: 29.09.2022
Głównym hormonem męskim jest testosteron. Pełni on wiele istotnych funkcji w organizmie – jest odpowiedzialny za prawidłowy rozwój męskich narządów rodnych i spermatogenezę. Wywiera również liczne efekty metaboliczne. O czym mogą świadczyć nieprawidłowości w poziomie męskich hormonów? U jakiego lekarza szukać pomocy? Dowiedz się z poniższego artykułu.
Polecane
Kiedy zbadać męskie hormony płciowe?
Stężenie testosteronu we krwi warto zbadać zawsze, jeśli zauważysz u siebie objawy, które mogą świadczyć o zaburzeniach poziomu tego hormonu.
Kobiety najczęściej zmagają się ze zbyt wysokim stężeniem testosteronu – pojawia się u nich nadmierne owłosienie na twarzy i na ciele, łysienie typu męskiego, może również dojść do obniżenia głosu. Występują również zaburzenia menstruacji w postaci zbyt rzadkich lub częstych miesiączek. Często pojawia się trudny w leczeniu trądzik, problemy z zajściem w ciążę i skłonność do przybierania na wadze – mimo diety i ćwiczeń kobiety z nadmiarem testosteronu mają problem ze zrzuceniem nadmiaru kilogramów.
U mężczyzn sytuacja jest odwrotna – najczęściej dochodzi u nich do spadku poziomu testosteronu we krwi. Objawia się on problemami ze wzwodem, spadkiem libido, powiększeniem gruczołów piersiowych – ginekomastią, zmniejszeniem gęstości owłosienia na ciele i rozmiaru jąder. Dodatkowo pacjenci mogą być rozdrażnieni, mieć problem z koncentracją i snem. Często pojawia się u nich otyłość, zaburzenia nastroju i osłabienie.
Normy poziomu testosteronu
Wartości norm dla poziomu testosteronu we krwi mogą się różnić w zależności od laboratorium, w którym zostało wykonane badanie. Średnie wartości wynoszą:
50-210 ng/l (174-792 pmol/l) dla mężczyzn;
<8,5 pmol/l (<8,5 ng/l) dla kobiet.
Przyczyny nieprawidłowego poziomu męskich hormonów płciowych
U kobiet podwyższony poziom testosteronu najczęściej pojawia się w przebiegu zespołu policystycznych jajników. Obniżone stężenie tego hormonu u mężczyzn może być związane z zespołem niedoboru testosteronu (TDS), który dotyka nawet 6-12% mężczyzn po 45 roku życia. Jego przyczyną jest stopniowe obniżanie się wraz z wiekiem poziomu testosteronu, średnio o 1% rocznie. Niski poziom tego hormonu może występować również w przypadku zespołu Klinefeltera, zaburzeń zstępowania jąder, zapalenia jąder bądź też ich zaniku. Nieleczony zbyt niski poziom testosteronu może prowadzić do rozwoju cukrzycy typu 2, osteoporozy i bezpłodności.
Do jakiego lekarza się udać?
Leczeniem zaburzeń związanych z hormonami płciowymi zajmuje się endokrynolog bądź też lekarz posiadający specjalizację zarówno z ginekologii, jak i endokrynologii. Na wizycie lekarz dokładnie wypyta cię o obecne objawy i na tej podstawie zleci dodatkowe badania. Po analizie zarówno twoich dolegliwości, jak i wyników oznaczeń laboratoryjnych, lekarz postawi diagnozę i zaleci odpowiednie leczenie. Jeżeli zauważyłeś u siebie jakiekolwiek objawy niedoboru testosteronu, nie zwlekaj z szukaniem pomocy – umów się do lekarza endokrynologa na konsultację online.
- H. Skałba, Endokrynologia ginekologiczna, 2008
- M. Rabijewski, Rozpoznawanie i leczenie zespołu niedoboru testosteronu u mężczyzn, Przegląd Urologiczny 2008/2 (48)
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.
