Sensory dla cukrzyków – kiedy warto po nie sięgnąć?
Sensor do ciągłego monitorowania poziomu cukru we krwi jest niewielkim, dyskretnym urządzeniem, które znacznie poprawia jakość życia pacjentów z cukrzycą. Pozwala na lepszą kontrolę stężenia glukozy we krwi, zarówno w ciągu dnia, jak i w trakcie snu. Dowiedz się, jak działa sensor i kto może odnieść korzyści z jego stosowania.
Czym są sensory dla cukrzyków?
Urządzenia do ciągłego monitorowania glikemii (CGM), nazywane potocznie sensorami, służą kontroli stężenia glukozy we krwi u osób zmagających się z cukrzycą insulinozależną (wymagającą stosowania insuliny). Umożliwiają pomiary glikemii w krótkich interwałach czasowych (zwykle co 1–5 minut) i w przeciwieństwie do klasycznego glukometru nie wymagają wielokrotnego nakłuwania opuszek palców w ciągu dnia. Sensor wykonuje pomiary przez całą dobę, również podczas snu. W przypadku wystąpienia epizodu hipoglikemii (obniżenia poziomu glukozy we krwi, tzw. spadku cukru lub niedocukrzenia) lub hiperglikemii (podwyższenia glikemii) urządzenie zaalarmuje Cię odpowiednio wcześnie i umożliwi Ci podjęcie stosownych kroków. W zależności od sytuacji mogą one obejmować aktywność fizyczną, wstrzyknięcie odpowiedniej dawki insuliny czy zjedzenie posiłku.
Dlaczego warto rozważyć zakupienie urządzenia do CGM? Udowodniono, iż oprócz wygody stosowania używanie sensora wiąże się z lepszym wyrównaniem cukrzycy, a przez to z mniejszym ryzykiem wystąpienia powikłań choroby. Pacjenci, którzy zdecydowali się na zakup systemu do CGM, mają mniejszą ilość epizodów hipoglikemii i niższy poziom hemoglobiny glikowanej (jednego z parametrów służących do oceny kontroli cukrzycy).
Dowiedz się również:
Na czym polega ciągłe monitorowanie glikemii?
Większość urządzeń stosowanych do ciągłego monitorowania glikemii składa się z:
czytnika, na którym wyświetlają się informacje dotyczące poziomu glukozy we krwi – coraz częściej wykorzystuje się w tym celu telefon komórkowy, który za pomocą specjalnej aplikacji łączy się z urządzeniem do CGM,
transmitera, czyli nadajnika, który przesyła informacje z sensora do czytnika,
sensora zakończonego igłą, który umieszcza się w tkance podskórnej (np. na tylnej części ramienia). Sensor należy wymieniać zgodnie z zaleceniem producenta, najczęściej co 7 lub 10 dni.
Umieszczony w tkance podskórnej sensor mierzy poziom glukozy (zwykle co 5 minut), a następnie przesyła go za pomocą transmitera do czytnika. W Polsce dostępne są 4 urządzenia do ciągłego monitorowania glikemii:
Dexcom G6,
Guardian,
Eversense,
Enlite.
Coraz popularniejszym rozwiązaniem stosowanym u pacjentów z cukrzycą jest FGM (ang. flash glucose monitoring). Pomiar poziomu glikemii jest wówczas wykonywany w regularnych interwałach czasowych, ale nie jest przekazywany do czytnika. Aby sprawdzić poziom glukozy, osoba zmagająca się z cukrzycą musi zbliżyć czytnik do sensora. Podobnie jak w przypadku CGM, urządzenie alarmuje o wystąpieniu epizodu hipo- lub hiperglikemii. Dostępne w Polsce urządzenie do FGM jest produkowane przez firmę Abbott pod nazwą FreeStyle Libre 2.
Sprawdź także:
Kiedy warto sięgnąć po sensor?
Jeśli zadajesz sobie pytanie, czy sensor jest odpowiednim wyborem dla Ciebie lub Twojego dziecka, skonsultuj się z diabetologiem, czyli specjalistą zajmującym się leczeniem cukrzycy. Pamiętaj także, że informacji na temat jego działania mogą udzielić Ci inni lekarze, którzy na co dzień stykają się z pacjentami zmagającymi się z tą chorobą, m.in.: lekarze rodzinni, endokrynolodzy, kardiolodzy, pediatrzy, a nawet ginekolodzy.
System ciągłego monitorowania glikemii jest idealnym rozwiązaniem dla:
dorosłych pacjentów z cukrzycą, wymagającą wielokrotnego podawania insuliny w ciągu dnia (co najmniej 3 wstrzyknięć podskórnych),
kobiet w ciąży i w połogu, które w przebiegu cukrzycy muszą stosować insulinę,
dzieci od 4. roku życia chorujących na cukrzycę typu 1. (związaną z niedoborem, a następnie z całkowitym brakiem insuliny w wyniku zniszczenia komórek beta trzustki przez autoprzeciwciała) lub typu 3. (spowodowaną niedoborem lub brakiem insuliny wtórnie do innych chorób lub stosowanych leków).
Ile kosztuje sensor dla cukrzyków?
Zastanawiasz się, z jakim kosztem wiąże się stosowanie sensora do ciągłego monitorowania glikemii? Jeśli zdecydujesz się na system CGM musisz liczyć się z koniecznością wydawania na sensory nawet kilkuset złotych miesięcznie (w przypadku braku wskazań do refundacji). Pamiętaj jednak, iż w wielu przypadkach można uzyskać częściową refundację – za sensor zapłacisz wówczas 30% jego ceny, a w przypadku dzieci między 4. a 18. rokiem życia – 20%. Zgodnie z obwieszczeniem Ministerstwa Zdrowia w 2023 roku refundacja systemów ciągłego monitorowania glikemii przysługuje:
osobom poniżej 26. roku życia z cukrzycą typu 1. lub 3., leczonych za pomocą pompy insulinowej (urządzenia zapewniającego ciągły wlew insuliny podskórnie), z nieświadomością hipoglikemii,
pacjentom powyżej 26. roku życia z cukrzycą typu 1. lub 3., wymagającym intensywnej insulinoterapii, z nieświadomością hipoglikemii.
O wypisanie zlecenia na sensor możesz poprosić nie tylko swojego diabetologa, ale także lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pediatrę (jeśli choroba dotyczy Twojego dziecka), endokrynologa, kardiologa, ginekologa, a w przypadku osób w wieku podeszłym – geriatrę.
Przeczytaj także o tym, gdzie się zbadać, żeby wykryć cukrzycę.
- Obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 22 marca 2023 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie, dostęp online: maj 2023, https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20230000823/O/D20230823.pdf.
- Reddy N. i in., Monitoring Technologies- Continuous Glucose Monitoring, Mobile Technology, Biomarkers of Glycemic Control, “Endotext (Internet)”, 2020, dostęp online: maj 2023, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK279046/.
- Miller E., Using Continuous Glucose Monitoring in Clinical Practice, “Clinical Diabetes”, 2020, dostęp online: maj 2023, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7755046/.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.