Przewlekła obturacyjna choroba płuc – nieleczona, staje się śmiertelna
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), która obejmuje rozedmę płuc i przewlekłe zapalenie oskrzeli, utrudnia prawidłowe oddychanie osobom, które na nią cierpią. Choroba wpływa na ogólne funkcjonowanie chorego.
POChP – przewlekła obturacyjna choroba płuc
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), obejmująca przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedmę płuc, jest przewlekłą chorobą płuc, która utrudnia oddychanie. Z tą chorobą żyje się na co dzień, jak również wykazuje ona charakter progresywny, co oznacza, że z czasem dochodzi do pogorszenia stanu zdrowia. Diagnozę lekarz może postawić na podstawie wyników spirometrii, historii choroby oraz badania fizykalnego. Przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedma płuc to najczęstsze typy POChP.
Główną przyczyną jest dym tytoniowy, więc jeśli palisz lub paliłeś, jesteś w grupie wysokiego ryzyka zachorowania na POChP. Prawdopodobieństwo rośnie również, jeśli przebywasz w środowisku z zanieczyszczonym powietrzem (szkodliwe działanie mają m.in. dym lub kurz czy inne unoszące się pyłki, np. po obróbce materiałów w zakładzie przemysłowym). Sprzyjającym czynnikiem są także powtarzające się infekcje dróg oddechowych, takie jak zapalenia płuc.
Przeczytaj także: Badania płuc – jakie są rodzaje? Jak się przygotować?
Objawy przewlekłej obturacyjnej choroby płuc
Nie każdy chory na POChP ma takie same objawy. Na początku mogą występować jedynie łagodne dolegliwości. Gdy POChP się rozwija, pojawia się kaszel, który może wywołać plwocinę (śluz lub flegmę), a także duszność. Objawy POChP często pojawiają się dopiero po wystąpieniu znacznego uszkodzenia płuc i zwykle pogarszają się z czasem, szczególnie u nałogowych palaczy. Oznaki i objawy przewlekłej obturacyjnej choroby płuc to przede wszystkim:
świszczący oddech,
duszność, szczególnie podczas wysiłku fizycznego,
ucisk w klatce piersiowej,
częste infekcje dróg oddechowych,
przewlekły kaszel, który może powodować wydzielanie śluzu (plwociny), klarownego o kolorze białym lub żółtym,
brak energii.
Osoby z POChP mogą doświadczać epizodów zwanych zaostrzeniami, w trakcie których dochodzi do nasilenia objawów i utrzymują się one przez co najmniej kilka dni.
POChP – przyczyny niedrożności dróg oddechowych
Przyczyną obturacji dróg oddechowych w rozwoju POChP może być rozedma, czyli choroba płuc, która powoduje zniszczenie elastycznych włókien pęcherzyków płucnych. Drugą przyczyną POChP jest przewlekłe zapalenie oskrzeli. Powoduje ono, że oskrzela zostają objęte stanem zapalnym i zwężają się, a płuca wytwarzają więcej śluzu, który może dalej ograniczać światło oskrzeli. Rozwija się wówczas przewlekły kaszel, mający na celu oczyszczenie dróg oddechowych.
POChP – czynniki ryzyka
Czynniki ryzyka zachorowania na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc obejmują:
narażenie na dym tytoniowy – najbardziej znaczącym czynnikiem ryzyka POChP jest długotrwałe palenie papierosów,
astmę, czyli przewlekłą chorobę zapalną dróg oddechowych. Połączenie astmy i palenia tytoniu jeszcze bardziej zwiększa ryzyko rozwoju POChP,
predyspozycje genetyczne, w których wyróżnia się rzadką chorobę genetyczną, czyli niedobór alfa-1-antytrypsyny, który jest bezpośrednią przyczyną niektórych przypadków POChP. Inne czynniki genetyczne prawdopodobnie sprawiają, że niektórzy palacze są bardziej podatni na tę chorobę,
długotrwałe narażenie na chemiczne opary i pyły w miejscu pracy – chemikalia mogą podrażniać układ oddechowy i powodować zapalenie płuc.
Przeczytaj także: Jak dbać o układ oddechowy? Co jest ważne?
Leczenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc
Obecnie nie ma skutecznego lekarstwa na POChP, choroba jest zatem nieuleczalna. Jednak objawy i ich nasilenie można łagodzić. W każdym przypadku należy dobierać terapię i leki indywidualnie. Taki plan pozwoli kontrolować stan chorego. Zaostrzenie choroby może stanowić wskazanie do leczenia w warunkach szpitalnych. Jeśli zdiagnozowano u Ciebie POChP, możesz podjąć następujące kroki, aby polepszyć swoje rokowanie:
rzuć palenie, jeśli jesteś palaczem,
unikaj dymu tytoniowego i pozostałych zanieczyszczeń powietrza,
przestrzegaj zaleceń lekarskich, przyjmuj odpowiednie leki.
W ten sposób możesz powstrzymać rozwój choroby i zmniejszyć ryzyko zaostrzenia objawów, ale pamiętaj, że o leczeniu decyduje lekarz pulmonolog. Specjalista może przepisać Ci odpowiednie leki, które pomogą złagodzić kaszel lub świszczący oddech. Dobre efekty daje też rehabilitacja oddechowa, czyli spersonalizowany program leczenia, który uczy, jak radzić sobie z objawami POChP, aby poprawić jakość życia. Plany takiej rehabilitacji mogą obejmować naukę prawidłowego oddychania, oszczędzania energii oraz odpowiednio dobrane ćwiczenia. Gdy choroba jest zaawansowana, konieczne może być używanie przenośnej butli z tlenem, je śli saturacja jest niska.
Warto wiedzieć, że niektóre szczepionki, takie jak szczepionki przeciw grypie i pneumokokom, są szczególnie ważne dla osób z POChP. Zapobieganie infekcjom jest bardzo istotne dla osób chorujących na POChP, gdyż ich wystąpienie może poważnie zaszkodzić osobie chorej.
- P.J. Barnes, S.D. Shapiro, R.A. Pauwels, Chronic obstructive pulmonary disease: molecular and cellularmechanisms, „European Respiratory Journal” 2003, nr 22, t. 4, s. 672–688.
- J. Nowak, POChP a astma oskrzelowa – podobieństwa i różnice w diagnostyce i leczeniu w pracy ratownika medycznego, 2015
- G. Zioło, The purple butterbur in the therapy of asthma and morbus obturativus chronicus pulmonum, „Postępy Fitoterapii”.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.