Peloidoterapia – wskazania, efekty, kiedy stosować
Jeśli zmagasz się ze zwyrodnieniem stawów, osteoporozą czy przykurczami mięśniowymi, możesz dostać skierowanie na peloidoterapię. Pomaga ona też przy nerwobólach, bliznowcach, niektórych chorobach dermatologicznych, urologicznych czy schorzeniach układu trawiennego. Sprawdź, jak działają peloidy!
Polecane
Czym są peloidy?
Peloidy są naturalnymi tworzywami organiczno-mineralnymi występującymi w przyrodzie, które powstały w wyniku postępujących procesów geologicznych i biologiczno-chemicznych zachodzących w szczątkach bagiennej roślinności. Co ciekawe, sama nazwa „peloidy” wywodzi się z języka greckiego i oznacza błoto. W zależności od składu masy i miejsca jej pochodzenia wyróżnia się kilka rodzajów peloidów. Ich działanie lecznicze jest różne.
Klasyfikacja peloidów obejmuje:
osady podwodne: abiolity, czyli osady mineralne mające w składzie co najmniej 50% soli wapnia i magnezu, i biolity, będące tworzywami powstałymi z substancji organicznej;
ziemie lecznicze, czyli produkty wietrzenia minerałów, takie jak glinka, margle czy less.
W Polsce do celów leczniczych stosuje się głównie biolity, przede wszystkim torfy. Możesz znać je także pod nazwą „borowiny”. Ciekawostką jest to, że nazwa „borowina” pochodzi od borów, w których niegdyś wydobywano torfy stosowane w uzdrowiskach czy sanatoriach, a ze względu na swoje prozdrowotne działanie i unikalny wygląd bywa określana mianem polskiego lub czarnego złota. Polskie peloidy w postaci borowiny są wykorzystywane do zabiegów fizjoterapeutycznych.
Na co pomagają peloidy?
Peloidy znalazły zastosowanie w leczeniu wielu chorób różnej etiologii. Bywają także cennym wsparciem w łagodzeniu niektórych dolegliwości pojawiających się w następstwie tymczasowych zaburzeń pracy organizmu związanych np. z przemęczeniem czy cyklem menstruacyjnym.
Swoją skuteczność zawdzięczają działaniu przeciwzapalnemu, bakteriostatycznemu i bakteriobójczemu. Są również przeciwbólowe, rozgrzewające, oczyszczające i wspierają regenerację. Zabiegi fizjoterapeutyczne z użyciem peloidów poprawiają samopoczucie, głęboko relaksują, a przy okazji odprężają.
Peloidoterapia może zostać zalecona przede wszystkim w przebiegu leczenia niektórych schorzeń reumatycznych, w stanach pourazowych narządu ruchu, a także w podostrych i przewlekłych zespołach bólowych dolnego odcinka kręgosłupa.
Peloidy wykorzystywane są również w leczeniu problemów neurologicznych, np. nerwobóli czy uszkodzeń nerwów obwodowych oraz tych dotyczących narządów wewnętrznych (głównie chorób wątroby, dróg żółciowych i jelita grubego). Bywają też stosowane w niektórych chorobach urologicznych, laryngologicznych, stomatologicznych i dermatologicznych.
Z peloidoterapii możesz także skorzystać w przypadku stanów zapalnych przydatków macicy, niedoczynności hormonalnej jajników, przy naciekach pooperacyjnych i zaburzeniach neurowegetatywnych w obrębie miednicy mniejszej. Zabiegi z użyciem peloidów bywają cennym wsparciem w terapii niepłodności.
Jak działają peloidy?
Peloidoterapia charakteryzuje się szerokim spektrum działania na organizm człowieka ze względu na właściwości termiczne, chemiczne i fizyczne peloidów.
Ciepło borowiny powoduje miejscowe przyspieszenie metabolizmu komórkowego oraz silną stymulację zakończeń nerwowych. To z kolei sprzyja rozszerzeniu się naczyń krwionośnych i limfatycznych oraz obniżeniu napięcia mięśniowego.
Działanie mechaniczne peloidowej borowiny polega natomiast na wywieraniu nacisku zastosowanej masy błotnej na daną okolicę ciała. Cenne składniki mineralne peloidów przenikają także przez skórę, dzięki czemu dobroczynnie wpływają na miejscowy metabolizm (przyspieszają odnowę biologiczną uszkodzonych i chorych tkanek).
Zabiegi borowinowe
Peloidoterapia borowinowa może przebiegać w różnorodny sposób, ponieważ lecznicze błoto znajduje zastosowanie pod wieloma postaciami. Najczęściej jednak stosuje się peloidy do kompresów. Okłady borowinowe wykonuje się, nakładając masę na dany obszar ciała i owijając ją tkaniną, ceratą i kocem w celu wzmocnienia efektu grzania i przekazywania temperatury peloidu w głąb ciała.
Peloidoterapia może mieć też charakter kąpieli (miejscowych lub częściowych) oraz nasiadówek czy tamponów ginekologicznych bądź proktologicznych. Borowina bywa również wykorzystywana w ramach jonoforezy (przezskórnego podawania składników leczniczych błota przy pomocy prądu elektrycznego) i fonoforezy (podawania składników przy pomocy ultradźwięków).
Peloidy, podobnie jak zioła lecznicze, bywają stosowane w kuracjach pitnych.
Kiedy stosować peloidy?
Peloidoterapia jest zabiegiem obciążającym organizm, dlatego istnieje wiele sytuacji, w których nie powinno się korzystać z tego typu formy rehabilitacji. Wśród przeciwwskazań wymienia się m.in. żylaki i inne problemy naczyniowo-krążeniowe, zmiany nowotworowe, ciążę, choroby zakaźne oraz cukrzycę.
Zamiast peloidoterapii możesz dostać wskazanie na zabiegi z użyciem past borowinowych. Pasty takie cechuje mniejsza aktywność składników mineralnych i innych związków chemicznych oraz nie tak intensywne działanie termiczne, jak w przypadku tradycyjnego okładu borowinowego czy kąpieli peloidowych. Pasta borowinowa stanowi łagodniejszą formę borowiny przez to, że została rozcieńczona wodą.
W zależności od problemu zdrowotnego i formy zaleconej peloidoterapii czas trwania zabiegów może być różny.
- S. Górska, M. Pijanowska, Zastosowanie borowiny w rehabilitacji i odnowie biologicznej, „Gerontologia Współczesna” 2014, nr 2.
- W. Kasprzak, A. Mańkowska, Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, PZWL, Warszawa 2008.
- M. Matysek-Nawrocka i in., Peloidy w zabiegach medycznych i kosmetycznych, „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Nauk Społecznych” 2018, nr 1.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.