Czy kąpiel w nadmanganianie potasu jest skuteczna? Właściwości, działanie, zastosowanie soli potasowej
Nadmanganian potasu jest nieorganicznym związkiem chemicznym o wyglądzie fioletowych kryształków. W wysokich stężeniach bywa szkodliwy, jednak w małych to skuteczny i sprawdzony środek antyseptyczny. Wyjaśniamy, jak działa i w jakiej dawce można bezpiecznie go użytkować.
Czym jest nadmanganian potasu?
Nadmanganian potasu jest nieorganicznym związkiem chemicznym o właściwościach utleniających. Tak naprawdę jest to sól potasowa kwasu nadmanganowego, o czym świadczy wzór chemiczny tego związku – KMnO4. Nadmanganian potasu rozpozna każdy, ponieważ ma on charakterystyczny kształt i wygląd, gdy nie poddaje się go żadnej obróbce. Przypomina kryształy lub proszek o ciemnofioletowej, niemal czarnej barwie. Jest też całkowicie bezwonny. Do sporządzania roztworu tego związku wykorzystuje się głównie proszek, ponieważ jest on wygodny w użytkowaniu. Kąpiel w nadmanganianie potasu ma działanie odkażające i ściągające.
Nadmanganianu potasu używały nasze mamy i babcie. Ze względu na swoje działanie był on w tamtych czasach niezwykle popularny. Służył do zabijania bakterii, przyspieszania procesu gojenia się ran oraz leczenia stanów zapalnych. Rzadko kiedy używano jego kryształków, ponieważ w dużych dawkach mogłyby one być groźne dla zdrowia. Roztwory robiono wyłącznie z ziarnistych proszków i przemywano nimi ciało. Nadmanganian potasu stosowano też do kąpieli leczniczych.
Na co pomaga sól potasowa kwasu nadmanganowego?
Nadmanganian potasu ma cenne właściwości lecznicze, dlatego substancję tę zawsze możemy mieć w swojej apteczce. Wykazuje przede wszystkim działanie bakteriobójcze i silnie odkażające, stąd jego zastosowanie m.in. w:
odkażaniu błon śluzowych w przypadku infekcji lub stanów po zabiegach stomatologicznych,
pielęgnacji cery trądzikowej,
dezynfekowaniu ran różnego pochodzenia,
łagodzeniu odparzeń u dorosłych i pieluszkowego zapalenia skóry,
odkażaniu zmian skórnych powstałych w wyniku chorób zakaźnych, np. ospy lub odry,
leczeniu potówek u małych dzieci, szczególnie niemowląt,
odkażaniu hemoroidów.
Nadmanganianem potasu leczy się też grzybicę paznokci u stóp. Można nim również wspomagać proces leczenia nadmiernej potliwości nóg. Jest to skuteczny i sprawdzony domowy sposób na pozbycie się tej dolegliwości.
Nadmanganian potasu – przygotowanie roztworu
Aby móc stosować nadmanganian potasu, potrzebujemy samodzielnie sporządzonego roztworu. Jego przygotowanie nie wymaga skomplikowanych czynności. Kryształki bądź proszek powstały z soli potasowej rozpuszczamy w wodzie w proporcji 1:10 000. Jest to około kilku kryształków na nie więcej niż litr wody, czego rezultatem jest bladoróżowy płyn. Taki roztwór jest zbyt słaby, aby wykazać istotne właściwości lecznicze, ale sprawdza się idealnie do odkażania błon śluzowych. Z jego pomocą można leczyć np. zapalenie gardła.
Mocniejsze stężenie płynu z nadmanganianu potasu jest ważne w przypadku kąpieli, gdyż chodzi o działanie terapeutyczne. Woda powinna wtedy zabarwić się na purpurowo, dlatego konieczne jest zwiększenie ilości dodawanego proszku lub kryształów (do kilkunastu) aż do uzyskania pożądanego zabarwienia. Można użyć również tabletek, które są spotykane w aptekach. Jeśli chcemy zrobić leczniczy płyn, powinniśmy użyć jednej na 4 litry wody.
Dokładne zalecenia co do dawkowania kryształków, proszku lub tabletek zawsze znajdują się na ulotce dołączonej do opakowania nadmanganianu potasu. Nie ma jednoznacznych wskazań, jeśli chodzi o częstotliwość powtarzania kąpieli, jednak należy zachować umiar i zabieg stosować nie częściej niż 2 razy w tygodniu. Po kąpieli dobrze jest się delikatnie opłukać i porządnie osuszyć całe ciało, a następnie zaaplikować na skórę natłuszczający preparat do pielęgnacji.
Nadmanganian potasu – kąpiel niemowlaka, dziecka
W roztworze nadmanganianu potasu kąpie się też dzieci, np. noworodki lub niemowlaki. Bardzo dobrze działa on na skórę, na powierzchni której pojawiły się zmiany chorobowe. Złagodzi podrażnienia, odparzenia, a także zminimalizuje potówki. Nadaje się również do leczenia rozległych stanów zapalnych skóry, szczególnie tych, które powstały na skutek długotrwałego noszenia pieluszki. Sól potasowa zapobiegnie też rozwojowi grzybów i bakterii. Kąpiel noworodka w nadmanganianie potasu nie powinna trwać dłużej niż kilka minut.
Jeśli chcemy wykąpać dziecko w soli potasowej, powinniśmy szczególną uwagę poświęcić przygotowaniu roztworu. Płyn musi mieć jasnoróżową barwę, ponieważ ciemniejszy będzie zbyt stężony do obmywania nim wrażliwej skóry malca. W tym celu 2 lub maksymalnie 4 kryształki rozpuszcza się w szklance wody i dopiero potem wlewa do wanienki. Osoby dorosłe nie muszą się obawiać ciemniejących kolorów płynu, jednak też powinny zachować ostrożność. Zbyt duże stężenie soli potasowej może podrażnić lub poparzyć skórę.
Przeciwwskazania do kąpieli – nadmanganian potasu i jego skutki uboczne
Kąpiele w nadmanganianie potasu zdecydowanie odradza się diabetykom, którzy zmagają się ze zjawiskiem stopy cukrzycowej. Mogą oni stosować tę substancję wyłącznie za zgodą lekarza prowadzącego. Soli potasowej kwasu nadmanganowego nie zaleca się też ciężarnym, ponieważ nie ma badań potwierdzających brak szkodliwości tego związku na płód.
- P.J. Durrant, B. Durrant, Zarys współczesnej chemii nieorganicznej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1965.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.