Niepełny wzwód – przyczyny i możliwości leczenia
Niepełny wzwód to zaburzenie utrudniające satysfakcjonujące relacje intymne. Za przypadłość tę odpowiadać może wiele czynników – od zmęczenia, stresu, lęku, po choroby hormonalne, kardiologiczne i inne zaburzenia zdrowotne. Sprawdź, jak objawia się niepełny wzwód i jak go leczyć.
Czym jest wzwód?
Wzwód, inaczej określany jako erekcja, to stan charakteryzujący się usztywnieniem i powiększeniem prącia na skutek napływu krwi. Erekcja jest niezbędna do odbycia stosunku seksualnego. Wzwód następuje w wyniku pobudzenia komórek nerwowych (neuronów przywspółczulnych w rogach bocznych segmentów krzyżowych) rdzenia kręgowego na poziomie kręgów od S2 do S4 (w obrębie odcinka krzyżowego). Dochodzące do tych struktur impulsy nerwowe pod wpływem wzrostu poziomu tlenku azotu prowadzą do rozkurczu naczyń krwionośnych. W wyniku tego możliwy jest dopływ krwi do ciała gąbczastego (struktura tworząca żołądź prącia i tzw. opuszkę) oraz ciał jamistych (swego rodzaju układ zatok).
Niepełny wzwód – co może być przyczyną?
Istnieje wiele potencjalnych przyczyn niepełnego wzwodu. Wśr ód czynników predysponujących do tej przypadłości wymienia się starszy wiek. Po 40. roku życia stopniowo zmniejsza się poziom testosteronu w organizmie, co może powodować niepełną erekcję. Jednak postępujące wraz z wiekiem problemy z potencją nie są regułą – mogą się pojawić również u młodych mężczyzn.
Problemy z osiągnięciem i utrzymaniem wzwodu związane są z chorobami układu krążenia (np. miażdżyca, nadciśnienie tętnicze), zespołem metabolicznym (jego składowymi są otyłość, zaburzenia lipidowe, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, miażdżyca), cukrzycą i nadmierną masą ciała. Do problemów ze wzwodem przyczynić się mogą również takie sytuacje kliniczne, jak m.in.: choroby tarczycy, choroby neurologiczne, niewydolność nerek, niewydolność wątroby, bezdech senny. Czynnikiem utrudniającym uzyskanie pełnego wzwodu niewątpliwie będą również nieprawidłowości w budowie penisa.
Wśród przyczyn zaburzenia erekcji wymienia się stres i lęk. W ich wyniku w skrajnych przypadkach rozwija się tzw. impotencja psychogenna. Czynnikami o charakterze psychicznym są m.in. obawa przed sprostaniem wymaganiom drugiej osoby, lęk przed ciążą. Przyczyną niepełnego wzwodu mogą być również stany depresyjne.
Podsumowując: nie ma jednej, głównej przyczyny niepełnego wzwodu. Dolegliwość ta wystąpić może u mężczyzn w różnym wieku czy o różnym stanie zdrowia.
Jakie są objawy i konsekwencje niepełnego wzwodu?
Niepełny wzwód charakteryzuje się występowaniem (mimo pobudzenia seksualnego) miękkiego, nieco zwiotczałego członka, który nie jest odpowiednio powiększony i usztywniony. Odbycie aktu seksualnego jest możliwe, jednak ze względu na brak wystarczającego wzwodu uniemożliwia czerpanie satysfakcji ze stosunku u obojga partnerów. Podejmowanie działań zaradczych w przypadku występowania niepełnego wzwodu jest konieczne, ponieważ zaburzenia sprawności seksualnej to źródło dyskomfortu psychicznego, obniżonej pewności siebie i samooceny. Mogą przyczynić się one do utrudnionych relacji partnerskich i wchodzenia w związki.
Niepełny wzwód – jak leczyć?
Jeśli niepełny wzwód pojawia się sporadycznie, nie powinno to stanowić powodu do niepokoju. Taka niedyspozycja zdarzyć się może każdemu, np. z powodu nadmiaru codziennych obowiązków czy przepracowania. Jeśli jednak od dłuższego czasu zmagasz się z problemem niepełnego wzwodu, powinieneś się zgłosić do lekarza. W zależności od przyczyny problemu dostosuje odpowiedni sposób leczenia.
Lekarz zalecić może stosowanie środków farmakologicznych poprawiających potencję. Niektóre leki podawane są w formie iniekcji bezpośrednio do ciał jamistych. Niekiedy konieczne jest zastosowanie leczenia chirurgicznego – protezowanie członka czy udrożnienie zaopatrujących go naczyń krwionośnych. Chirurgia naczyniowa obarczona jest dużym ryzykiem powikłań. Ze specjalistycznych metod leczenia należy też wspomnieć o tzw. próżnociągach, przy czym metoda ta nie powinna być stosowana u mężczyzn ze zmianami anatomicznymi prącia, zaburzeniami krzepnięcia znacznego stopnia i zmianami naczyniowymi.
Kiedy za problemy z niepełnym wzwodem odpowiadają czynniki natury psychicznej, wskazana jest konsultacja u psychologa lub seksuologa. Przeprowadzane mogą być sesje indywidualne i/lub z bliską nam osobą. Leczenie polega na omówieniu zwyczajów i nawyków oraz ewentualnym doradztwie w zakresie sposobów współżycia.
Poza fachowymi rozwiązaniami warto wspomagać się naturalnymi rozwiązaniami. Tzw. medycyna niekonwencjonalna zaleca zioła na potencję, wśród których największą popularnością cieszą się: miłorząb japoński, żeń-szeń syberyjski, maca, palma sabałowa, liść Damiana. Pomocne okazać się mogą ćwiczenia na potencję. W tym, jak poprawić erekcję, pomóc może również wprowadzenie nowości do życia intymnego. Długotrwałe i intensywne pieszczoty oraz dłuższa gra wstępna powinny pomóc w niwelowaniu niepełnego wzwodu.
Aby zapobiec pogłębianiu się niepełnego wzwodu, należy zadbać o zdrowy styl życia. Pośpiech, brak aktywności fizycznej, stres, zła dieta, stosowanie używek mają zły wpływ na funkcjonowanie całego organizmu, w tym też strefę seksualną. Dlatego bardzo ważne jest znalezienie czasu na relaks, zrezygnowanie z używek, sport, dieta bogata w warzywa i owoce.
Jeśli jesteś w grupie ryzyka, np. chorujesz na nadciśnienie lub miażdżycę, które mogą prowadzić do wystąpienia niepełnego wzwodu, i chcesz mieć możliwość skorzystania z konsultacji z lekarzem (w tym z urologiem) w sytuacji, gdy wystąpi u Ciebie ten problem, rozważ zakup Polisy Zdrowie Welbi. To prywatne ubezpieczenie medyczne, którego ofertę można zamówić na Welbi. W ramach wybranego pakietu możesz mieć dostęp nawet do 39 specjalistów oraz lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, drobnych zabiegów ambulatoryjnych, a także do blisko 300 badań, w tym laboratoryjnych, obrazowych i czynnościowych, np. USG jądra i najądrza, badania poziomu hormonów.
Zamów ofertę na Welbi. Dowiedz się, co jeszcze możesz zyskać, decydując się na jeden z trzech pakietów tego prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego.
- R. Dadej, Etiologia i leczenie zaburzeń wzwodu prącia, „Geriatria” 2008, nr 2, s. 182-193.
- K. Mikzińska, I. Matławska, Znaczenie ziół w zaburzeniach seksualnych, „Postępy Fitoterapii” 2007, nr 1, s. 13-19.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.