Tajemnicza choroba Morgellonów – czym się objawia i jak ją leczyć?
Nieestetyczne ranki na skórze, swędząca wysypka, obecność włókienek w owrzodzeniach – już to brzmi niepokojąco. Gdy do objawów dołączy odczucie przemieszczania się pod skórą pasożytów i ogólnie obniżone samopoczucie, zaniepokojony pacjent zwykle rozpoczyna szukanie pomocy od wpisania objawów w wyszukiwarkę internetową. Może wówczas natrafić na tajemnicze określenie „morgellonka”.
Czym jest choroba Morgellonów
To słabo zbadane schorzenie o mało znanej nazwie jest dermatopatią (chorobą skóry), ktorej etiologia nie została do końca wyjaśniona. Określenie „syndrom Morgellonów” pochodzi z XVII wieku, kiedy to angielski lekarz, sir Thomas Browne, po raz pierwszy opisał nietypowe objawy skórne występujące u dziecka pochodzącego z rodziny o nazwisku Morgellon.
Choroba Morgellonów, w Polsce nazywana też morgellonką, jest wciąż przedmiotem badań i ze względu na trudności z określeniem przyczyn oraz sposobów leczenia wzbudza wiele kontrowersji, zarówno w środowisku medycznym, jak i wśród pacjentów. Trwają spory, czy syndrom Morgellonów to faktyczny problem skórny wywołany konkretnym patogenem, czy też kwestia dotycząca zdrowia psychicznego. W części krajów dolegliwość ta nie jest oficjalnie uznana za jednostkę chorobową.
Jakie są objawy choroby Morgellonów?
Pomimo sceptycznego podejścia wielu lekarzy-specjalistów, relacje pacjentów zawierają spójne, powtarzające się opisy syndromów. Do charakterystycznych objawów choroby Morgellonów należą:
zmiany skórne, takie jak owrzodzenia, wysypki, ranki tworzące blizny;
obecność włókienek, niteczek lub innych tego typu ciał obcych w owrzodzeniach;
uporczywy świąd, szczególnie w obrębie zmian, zwykle niepoddający się domowym sposobom na swędzenie skóry;
wrażenie pełzania pod skórą lub po jej powierzchni robaków, ewentualnie uczucie bycia kąsanym przez insekty;
dodatkowe dolegliwości, takie jak przewlekłe zmęczenie, bezsenność, zaburzenia koncentracji i pamięci, rozmaite bóle w obrębie ciała, trudności emocjonalne.
Kontrowersje wokół syndromu Morgellonów
Z uwagi na niejasne pochodzenie i nietypowy przebieg oraz fakt, że morgellonka nie została jednoznacznie uznana za chorobę, zmagające się z nią osoby mają trudności z uzyskaniem skutecznej pomocy.
Podstawowym problemem jest brak wyraźnych odchyleń w wynikach badań zgłaszających się pacjentów. Wzbudzające najwięcej zaniepokojenia wystające ze skóry włókienka po zbadaniu pod mikroskopem okazują się pochodzić z odzieży lub innych obiektów, z którymi stykamy się na co dzień. Ponieważ pacjenci skarżą się na robaki przemieszczające się pod skórą lub po jej powierzchni, wielokrotnie starano się wykryć źródło tych wrażeń. W próbkach pobranych od zgłaszających dolegliwości osób nigdy nie stwierdzono jednak obecności pasożytów ludzkich ani innych organizmów mogących żerować na skórze.
Możliwe przyczyny choroby Morgellonów
Z uwagi na liczne wątpliwości i częściową bezradność środowiska medycznego, wokół choroby Morgellonów powstają mniej lub bardziej zasadne teorie i wyjaśnienia. Na forach internetowych (z których często korzystają zdesperowani pacjenci) można znaleźć hipotezy dotyczące broni biologicznej, nanotechnologii, tzw. chemtrails, a nawet ingerencji istot z innych planet.
Badania naukowe nie wyjaśniają niestety w 100% mechanizmów tej zagadkowej dolegliwości. Część środowiska medycznego opowiada się za teorią, według której schorzenie jest powikłaniem po przenoszonej przez kleszcze boreliozie. Coraz częściej jednak ten wariant jest podważany. Chorobę wiąże się także z bakteriami Agrobacterium, bytującymi na roślinach strączkowych. Większość specjalistów jest jednak zdania, iż choroba Morgellonów nie ma przyczyn fizycznych i jest zaburzeniem o podłożu psychologicznym, prawdopodobnie na tle urojeniowym.
Leczenie choroby Morgellonów
Lekarze są zgodni, że niezależnie od rzeczywistej przyczyny syndrom Morgellonów wywołuje autentyczne cierpienie i w znacznym stopniu wpływa na komfort życia pacjentów. Czy istnieją skuteczne sposoby, aby pomóc choremu?
Osoba zgłaszająca się do specjalisty z opisanymi symptomami powinna przede wszystkim uzyskać skierowanie na podstawowe badania krwi, a także takie, które wykluczą występowanie ewentualnych pasożytów w organizmie. Jeśli brak jest fizycznych przyczyn, wdraża się leczenie objawowe. W takiej sytuacji pacjent otrzymuje od lekarza środki łagodzące świąd oraz przyspieszające gojenie się zmian skórnych. Ponieważ z dużym prawdopodobieństwem choroba ma podłoże psychologiczne, warto skorzystać z konsultacji z psychiatrą, ewentualnie psychologiem. Psychoterapia lub zaproponowane przez psychiatrę leki mogą poprawić komfort życia, a nawet przyczynić się do wyeliminowania dolegliwości.
Jeśli chcesz skontrolować stan swojego zdrowia lub coś Cię niepokoi, wykonaj morfologię, badanie ogólne moczu czy pomiar ciśnienia krwi. Pozwalają one na wczesne wykrycie zmian w organizmie, także tych, które mogą mieć istotny wpływ na dobrostan psychiczny. A jeśli chcesz mieć łatwy dostęp do lekarza, który zinterpretuje dla Ciebie wyniki badań lub skieruje Cię na inne testy, jeśli uzna, że są potrzebne, kup prywatne ubezpieczenie zdrowotne, którego ofertę możesz zamówić na Welbi.
W ramach Polisy Zdrowie Welbi można korzystać z takich usług medycznych, jak:
wizyty u lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej w ciągu 24 godzin,
konsultacje bez skierowania u lekarzy specjalistów (nawet 39 specjalistów w pakiecie OCHRONA GOLD) z czasem oczekiwania przeważnie nie dłuższym niż 3 dni robocze;
badania laboratoryjne, obrazowe i czynnościowe z listy dla danego pakietu, nawet łącznie blisko 300 badań w pakiecie OCHRONA GOLD, w tym badania na pasożyty;
profilaktyczny przegląd stanu zdrowia raz do roku (w wybranych pakietach);
w pakiecie OCHRONA GOLD – dwie konsultacje u lekarza psychiatry lub psychologa rocznie.
Zamów na Welbi ofertę i sprawdź, z jakich usług medycznych i na jakich zasadach można korzystać w ramach tego prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego.
- Ł. Skrzypczak, A. Słodkiewicz-Kowalska, Choroba Morgellonów – epidemia z Internetu, „Nowiny Lekarskie” 2011, nr 80, s. 477–478.
- V.R. Savely, M.M. Leitao, R.B. Stricker, The Mistery of Morgellons Disease, „American Journal of Clinical Dermatology” 2006, nr 7.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.