Biologiczne i społeczne skutki nieleczonej schizofrenii

Czym grozi nieleczona schizofrenia?

W Polsce o schizofrenii wciąż niewiele się mówi. Dla sporej części społeczeństwa choroby psychiczne nadal są tematem tabu. Taka postawa ma bardzo negatywne konsekwencje. Osoby z objawami schizofrenii unikają kontaktu ze specjalistami. Nie zgłaszają się do lekarzy psychiatrów i nie podejmują próby leczenia. Takie zachowanie skutkuje pogłębianiem się istniejących zaburzeń i powstawaniem nowych problemów zdrowotnych.

Nieleczona schizofrenia a uszkodzenia mózgu

Nieleczona schizofrenia może prowadzić do poważnego uszkodzenia mózgu, a dokładniej rzecz ujmując – niszczenia synaps, neuronów i dendrytów. Niektórzy badacze zwracają uwagę na neurotoksyczne działanie psychozy (urojeń oraz pseudohalucynacji). Postępujące procesy neurodegeneracyjne skutkują zaburzeniami w funkcjonowaniu poznawczym, między innymi trudnościami w zapamiętywaniu nowych i odtwarzaniu przyswojonych informacji czy praktycznym wykorzystaniu zdobytej wiedzy. Chory nie jest w stanie skoncentrować się na wykonywanych czynnościach. Potrafi spędzić wiele godzin nad jedną stroną czytanej w danym momencie książki. Często nie kończy realizowanych zadań. Zapomina o podstawowych zasadach funkcjonowania społecznego. Nie wie na przykład, co zrobić, by zrealizować receptę na leki.

Nieleczona schizofrenia powoduje poczucie osamotnienia i izolacja

Nieleczona schizofrenia sprawia, że chory coraz bardziej zamyka się w swoim własnym świecie. Izoluje się od otoczenia, Nie jest w stanie nawiązać kontaktu z rówieśnikami ani bliskimi osobami. Nie potrafi realizować się w zwyczajowych rolach społecznych. Zaburzenia wychodzą na pierwszy plan i nie pozwalają mu na stworzenie relacji uczuciowej z drugim człowiekiem czy podjęcie zatrudnienia. W rezultacie osoba ze schizofrenią ląduje na marginesie życia społecznego, co tylko potęguje jej cierpienie emocjonalne i poczucie bezradności. Umacnia też przeświadczenie pacjenta o beznadziejności egzystencji. Tak powstaje „zaklęte koło”, z którego bardzo trudno się wyrwać.

Nieleczona schizofrenia zwiększa ryzyko przedwczesnej śmierci

Osoby z nieleczoną schizofrenią żyją krócej nawet o kilkanaście lat. Warto zwrócić również uwagę na fakt, że bagatelizowanie objawów choroby zwiększa ryzyko targnięcia się na własne życie. Samobójstwo jest uznawane za jedną z najważniejszych przyczyn zgonów w grupie osób zmagających się z opisywanym zaburzeniem psychicznym. Występowaniu zachowań suicydalnych sprzyjają napady lękowe, obniżenie nastroju oraz permanentne poczucie bezradności. Pragnienie śmierci bywa bardzo silne, a próby zakończenia egzystencji nierzadko są podejmowane wielokrotnie, aż do skutku.

Nieleczona schizofrenia wpływa na rodzinę i najbliższe otoczenie

Należy podkreślić, że schizofrenia wywiera znaczący wpływ nie tylko na funkcjonowanie osoby zmagającej się z zaburzeniem, lecz także całego systemu rodzinnego danej jednostki. Bliscy muszą na nowo się zorganizować i przejąć zadania wykonywane przez chorego. Co więcej, nierzadko konieczne okazuje się sprawowanie nad nim stałej kontroli. Trzeba pilnować, by nie zrobił sobie krzywdy, i dbać o to, by zaspokajał swoje potrzeby fizjologiczne (spożywał posiłki o regularnych porach, nawadniał organizm, zmieniał ubrania etc.). 

Nierzadko schizofrenia potrafi zupełnie zdominować życie rodziny. Bliscy podporządkowują wszystkie sprawy chorobie. Zapominają o sobie, swoich planach, marzeniach i potrzebach. Przestają pielęgnować dotychczasowe zainteresowania i pasje. Ich świat kręci się wyłącznie wokół zaburzenia. Często nie szukają pomocy ze strony otoczenia, gdyż uznają schorzenia psychiczne za powód do wstydu. W efekcie izolują się od społeczeństwa. Zmianie ulegają też stosunki między poszczególnymi krewnymi. Niektóre relacje się rozpadają, a inne ulegają osłabieniu. Należy bowiem pamiętać, że nie każdy człowiek jest w stanie udźwignąć ciężar choroby bliskiej osoby.