account-icon
Obliczanie ubezpieczenia
Umów teleporadę
Welbi
SeksZdrowie seksualne 1 min.

Czym jest nimfomania? Przyczyny, objawy i leczenie

Paulina Kłos-Wojtczak30.07.2021Aktualizacja: 03.10.2022

Nimfomania, czyli uzależnienie od stosunków płciowych, najczęściej jest związana z trudnościami emocjonalnymi. Jest to wyniszczające schorzenie, które wymaga podjęcia natychmiastowego leczenia.


nimfomania-co-to-jest-jakie-sa-objawy-jak-ja-leczyc
unsplash.com

Polecane

biale-uplawy-po-okresie-po-stosunku-co-oznaczaja
Seks
1 min.
Białe upławy – w ciąży, w czasie cyklu, w chorobie
10.05.2022
jak-poprawic-erekcje-domowym-sposobem
Seks
2 min.
Jak poprawić erekcję domowym sposobem?
24.01.2022
jaki-jest-sklad-spermy-co-warto-o-niej-wiedziec
Seks
1 min.
Jaki jest skład spermy? Co warto o niej wiedzieć?
24.01.2022
ile-trwa-okres-jakie-sa-normy-co-warto-wiedziec
Seks
2 min.
Ile trwa okres? Jakie są normy? Co warto wiedzieć?
21.01.2022
Spis treści
  1. Czym jest nimfomania?
  2. Jakie są przyczyny nimfomanii?
  3. Objawy nimfomanii
  4. Sposoby leczenia nimfomanii

Czym jest nimfomania?

Nimfomania, inaczej hiperseksualność, to poważna dysfunkcja seksualna u kobiet (u mężczyzn nosi nazwę satyryzmu). Jest ona związana z odczuwaniem silnej i nieustannej potrzeby odbywania stosunków seksualnych. Bardzo często potrzeba ta jest znacznie pilniejsza niż inne, fizjologiczne zapotrzebowania, np. na jedzenie. Nimfomania może mieć charakter przejściowy lub przewlekły.

Osoba chora ma nie tylko zwiększony popęd seksualny, ale również rozbujałe fantazje erotyczne, które często wciela w życie. Współżycie odbywa się na ogół przypadkowo, z osobami, z którymi osoba uzależniona od seksu nie wchodzi w relacje emocjonalne. Czynność ta traktowana jest instrumentalnie i służy jedynie zaspokojeniu potrzeb seksualnych.

Nimfomania w psychiatrii traktowana jest na równi z innymi uzależnieniami, takimi jak alkoholizm czy słabość do hazardu. Zmiany behawioralne, tzn. odczuwanie euforii w trakcie oddawania się uzależnieniu, są spowodowane gwałtownym wzrostem w wydzielaniu neuroprzekaźników, głównie endorfin. Hiperseksualizm w znacznym stopniu zaburza zdrowie psychiczne, relacje międzyludzkie, życie zawodowe i prywatne. Może przybierać różne formy, w tym uzależnienie od pornografii, masturbacji lub cyberseksu. Nimfomania znacznie zwiększa ryzyko zakażenia chorób przenoszonych drogą płciowych, w tym AIDS.

Jakie są przyczyny nimfomanii?

Nie sposób określić konkretnej przyczyny rozwoju nimfomanii. Najczęściej jest to element innych zaburzeń, głównie nerwic lub schorzeń afektywnych. Patologiczne zachowania mogą wynikać m.in. z:

  • odczuwania potrzeby zmniejszenia lęku i rozwiązania życiowych trudności;

  • niechęci, a nawet nienawiści w stosunku do płci przeciwnej. Tym samym współżycie ma służyć wyładowywaniu swoich negatywnych emocji, w tym agresji i pogardy w stosunku do drugiego człowieka;

  • kompleksów na tle własnego ciała. Częste kontakty seksualne mają wzmocnić poczucie atrakcyjności i zwiększyć pewność siebie;

  • niskiego poczucia wartości wynikającego z trudnej przeszłości, gorszej sytuacji życiowej, braku spełnienia zawodowego lub strachu przed tym, że nie osiągnie się sukcesu;

  • urazów seksualnych z przeszłości chorego (np. molestowania seksualnego, gwałtów, związków kazirodczych).
    Co więcej, nimfomania może mieć także podłożenie typowo neuronalne. Najczęściej jest to związane z zaburzeniem w wydzielaniu neuroprzekaźników (wysoki poziom serotoniny, dopaminy i noradrenaliny). Hiperseksualizm może się również rozwinąć na skutek długotrwałego przyjmowania leków psychoaktywnych.

Objawy nimfomanii

Chory zastanawia się nie tylko, jak urozmaicić seks, ale dąży do odbycia stosunku płciowego za wszelką cenę. Traci kontrolę nad swoimi potrzebami, a także nad każdym, nawet najdrobniejszym aspektem swojego życia. Zakłócenia poznawcze, poczucie beznadziei i wyrzuty sumienia mogą pojawić się zarówno przed odbyciem stosunku płciowego, jak i po nim. Tego rodzaju uzależnienie jest najczęściej postępujące, co oznacza, że nasila się wraz z czasem trwania. Osoby, które cierpią na nimfomanię, a żyją w stałych związkach (np. małżeńskich), często dopuszczają się zdrad.

W przypadku nimfomanii często mówi się o objawach obsesyjno-kompulsywnych. Chory jest całkowicie kontrolowany przez swoje popędy, towarzyszy mu silny lęk, niepokój i uczucie braku kontroli. Kontakt seksualny jedynie na chwilę zaspokaja palącą potrzebę, co wzbudza konieczność odtworzenia całego cyklu.

Nimfomania jest dysfunkcją, którą należy leczyć. W przeciwnym razie może dojść do rozwinięcia poważnych zaburzeń psychicznych, w tym depresji, zmiany osobowości, a także innych uzależnień, np. od alkoholu i używek. Osoby uzależnione od seksu często wpadają w problemy finansowe, ponieważ korzystają z usług seksualnych.

Sposoby leczenia nimfomanii

W większości przypadków leczenie nimfomanii opiera się na terapii psychodynamicznej, znacznie rzadziej dochodzi do wdrożenia farmakoterapii. Terapia psychodynamiczna ma na celu lepsze poznanie swojego problemu, w tym pojawiających się myśli i nieświadomych motywów swoich działań. Chory musi nauczyć się panowania nad własnym zachowaniem i stanami lęku oraz niepokoju.

Terapia cierpiących na nimfomanię może mieć charakter indywidualny lub grupowy. Należy jednak pamiętać, że w tym drugim przypadku konieczne jest rozwinięcie umiejętności interpersonalnych. Bardzo często terapii zostaje poddana cała rodzina osoby uzależnionej od seksu. Ważne jest ich wsparcie, gdyż zwiększa ono motywację do kontynuowania leczenia. Zdarza się również, że psychoterapii wymaga współmałżonek osoby uzależnionej.

W poważniejszych przypadkach terapeuta decyduje się na połączenie wielu form terapii. Lekami stosowanymi w przypadku zaburzenia nastroju są zazwyczaj selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, w tym fluoksetyna, sertralina i paroksetyna.

Zdrowie seksualne jest ważnym elementem życia każdego człowieka. Jakiekolwiek dysfunkcje w tym obszarze zmniejszają jakość egzystencji i mogą prowadzić do rozwoju kolejnych schorzeń, również somatycznych.

Źródła
  1. M. Dora i M. Mijas, Od masturbacyjnego obłędu do zdrowia seksualnego. Zmiany w postrzeganiu autoerotyzmu w dyskursie medycznym i terapii, „Psychoterapia” 2012, t. 3, nr 162, s. 65‒75.
  2. Z. Lew-Starowicz, Leczenie czynnościowych zaburzeń seksualnych, PZWL, Warszawa 1985, s. 231–233.
Author Paulina Kłos-Wojtczak picture

Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.

Najchętniej czytane

bol-piersi-przed-okresem-jakie-sa-przyczyny
Seks
1 min.
Ból piersi przed okresem - jakie są przyczyny?
24.01.2022
stan-podgoraczkowy-przed-okresem-czy-to-norma
Seks
1 min.
Stan podgorączkowy przed okresem - czy to norma?
24.01.2022
niedobor-progesteronu-jakie-sa-przyczyny-i-objawy
Seks
1 min.
Niedobór progesteronu - jakie są przyczyny i objawy?
21.01.2022
temperatura-przed-okresem-jaka-jest-prawidlowa
Seks
2 min.
Temperatura przed okresem - jaka jest prawidłowa?
24.01.2022
Popularne w kategorii Seks
brak-ochoty-na-seks-jakie-sa-przyczyny-co-robic
Seks
1 min.
Brak ochoty na seks – z czego wynika i jak sobie z tym radzić?
19.05.2021
Prywatne ubezpieczenie zdrowotne
Prywatne ubezpieczenie zdrowotne
Pakiety medyczne
Konsultacja lekarska online
Alergolog onlineChirurg onlineDermatolog onlineDiabetolog onlineEndokrynolog onlineGastrolog online
arrow-link
Zobacz więcej

Kim jesteśmy

Artykuły o zdrowiu

ul. Topiel 12, 00-342, Warszawa
Redakcja WelbiSara Łątkowska - redaktor naczelnyredakcja@welbi.pl

© 2024 Welbi. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Regulamin serwisuPolityka prywatnościPolityka cookies

Social media

  • facebook logo
  • instagram logo

Serwis welbi.pl ma charakter edukacyjny, nie stanowi i nie zastępuje porady lekarskiej. Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby informacje w nim zawarte były poprawne merytorycznie, jednakże decyzja dotycząca leczenia należy do lekarza. Redakcja i wydawca serwisu nie ponoszą odpowiedzialności wynikającej z zastosowania informacji zamieszczonych na stronach serwisu, który nie prowadzi działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych w rozumieniu art. 3 ust 1 ustawy o działalności leczniczej.