Przewlekłe zmęczenie – kiedy skonsultować się z lekarzem?
Chroniczne zmęczenie może mieć wiele przyczyn – jest objawem niektórych chorób, a także schorzeniem samym w sobie. Nie jest na pewno synonimem lenistwa, jak mogą uznawać niektórzy sceptycy. Ciągłe uczucie zmęczenia negatywnie wpływa na jakość życia – więc zamiast zrzucać winę na brak snu, warto porozmawiać z lekarzem, który wykluczy poważniejsze przyczyny i doradzi, co możesz zrobić, żeby poczuć się lepiej.
Polecane
Zespół przewlekłego zmęczenia – przyczyny
Najczęściej jest związany z przemęczeniem organizmu – wzrostem tempa życia, przepracowaniem, zbyt małą ilością snu, zaniedbywaniem work-life balance, rezygnowaniem z urlopu na korzyść dodatkowej pracy. Przy przepracowaniu, które ściśle powiązane jest ze stresem, oprócz zmęczenia często pojawiają się także problemy ze snem, z koncentracją i pamięcią, a także ogólne rozdrażnienie.
Przewlekłe zmęczenie może pojawić się także po przebyciu poważnej infekcji – Twój organizm zużywa bardzo dużo energii na walkę z patogenami i po przebytej chorobie musi się zregenerować. Pamiętaj – odpoczynek i relaks to nie jest “fanaberia” – to jest niezbędna potrzeba Twojego organizmu, która bezpośrednio wpływa na jego prawidłowe funkcjonowanie.
Ciekawostka: Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznała dzień 12 maja Światowym Dniem Zespołu Chronicznego Zmęczenia. Dlaczego? Specjaliści z WHO zdają sobie sprawę, że świadomość tego schorzenia jest niska i często jest ono trywializowane. Ustanowienie dnia CFS (Chronic Fatigue Syndrom) ma zwiększyć wiedzę o tym problemie.
Czym się różni zwykłe zmęczenie od zmęczenia przewlekłego?
Przy tym pierwszym, które może być spowodowane chwilowym nadmiarem obowiązków lub wysiłkiem fizycznym, organizm dość szybko się regeneruje i wraca do formy. Natomiast przy przewlekłym zmęczeniu organizm nie ma szans się zregenerować, a odpoczynek nie przynosi ulgi. Pracownicy Center for Disease Control and Prevention (CDC) opracowali następujące kryteria dla zespołu chronicznego zmęczenia:
zmęczenie utrzymujące się przez co najmniej sześć kolejnych miesięcy, które nie ma związku z wysiłkiem i nie ustępuje po odpoczynku, ani nie jest wynikiem innych chorób,
zmęczenie powodujące znaczne obniżenie poprzedniego poziomu aktywności,
zaburzenia pamięci i koncentracji,
złe samopoczucie powysiłkowe,
zaburzenia snu,
bóle mięśni i stawów,
zaburzenia widzenia,
problemy z utrzymaniem równowagi.
Kryteria te nie różnią się znacząco od kryteriów opisanych w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-10. Najważniejszym, branym pod uwagę w czasie diagnozy jest czas utrzymywania się objawów, czyli sześć miesięcy. Symptomy takie jak bóle stawów, mięśni, czy problemy ze snem niekoniecznie muszą wskazywać na zespół przewlekłego zmęczenia.
Kiedy warto skonsultować się z lekarzem?
Warto wiedzieć, że uczucie ciągłego zmęczenia może towarzyszyć wielu chorobom, dlatego konieczna jest konsultacja z lekarzem, która pozwoli wykluczyć inne choroby. Schorzenia przy których często pojawia się przewlekłe zmęczenie to m.in.:
nadczynność lub niedoczynność tarczycy (Hashimoto),
borelioza,
cukrzyca typu II,
stwardnienie rozsiane,
depresja.
Jeśli martwią cię objawy, które odczuwasz, możesz skonsultować je z lekarzem podczas e-wizyty. Wykrycie przyczyny przewlekłego zmęczenia pozwoli na wdrożenie odpowiedniego leczenia i poprawę Twojego samopoczucia.
Zespół chronicznego zmęczenia - leczenie
Jeśli lekarz wykluczy przyczyny chorobowe, warto wprowadzić zmiany w stylu życia, które pomogą Ci poradzić sobie z zespołem chronicznego zmęczenia. Przy przewlekłym zmęczeniu niewątpliwie kluczowy jest odpoczynek i relaks. Bardzo ważny jest też regularny, zdrowy sen. Dorosły człowiek potrzebuje 7-8 godzin snu, żeby w pełni się zregenerować. Pamiętaj też o zdrowej diecie, witaminach i mikroelementach – po prostu zadbaj o siebie.
Jeśli chroniczne zmęczenie znacząco wpływa na pogorszenie twojego samopoczucia i funkcjonowania, możesz również spróbować psychoterapii. Za skuteczny uznaje się nurt poznawczo-behawioralny. Pamiętaj, że zespół przewlekłego zmęczenia to realny problem, którego nie należy się wstydzić.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.