Co to jest torbiel Bakera? Jak wygląda jej leczenie?

Torbiel Bakera

Jest nazywana również torbielą dołu podkolanowego lub cystą Bakera. To zmiana umiejscowiona z tyłu stawu kolanowego, czyli w dole podkolanowym. Dokładnie znajduje się w obszarze między mięśniem półbłoniastym a przyśrodkową głową mięśnia brzuchatego łydki. Torbiel tworzy się na skutek uwypuklenia torebki stawowej w tylnej części.

Zastanawiasz się, jak wygląda torbiel Bakera? Ma ona postać guzka, który może osiągać różne wymiary. Niekiedy jest na tyle duży, że można wyczuć go podczas dotyku. Jego wnętrze jest wypełnione płynną treścią.

Torbiel Bakera jest częstą zmianą. Jej obecność stwierdza się nawet u ¼ osób, które cierpią z powodu bólu kolana. Obserwuje się ją głównie u dorosłych między 35. a 70. rokiem życia. Wraz z wiekiem wzrasta częstość występowania. Torbiele zdarzają się jednak również u dzieci.

Dlaczego powstaje torbiel Bakera?

Przyczyną pojawienia się torbieli Bakera w dole podkolanowym jest wzrost produkcji płynu stawowego w stawie kolanowym. Zbiera się on w kaletce mięśnia półbłoniastego. Z tego powodu zmiana jest obecna w dole podkolanowym.

Torbiel Bakera powstaje na skutek zmian zwyrodnieniowych. Z tego powodu większość przypadków dotyczy osób dorosłych. Guzek w dole podkolanowym może być również skutkiem:

• urazu stawu kolanowego i uszkodzenia jego struktur,

• chorób o podłożu zapalnym (np. reumatoidalnego zapalenia stawów),

• infekcji stawu kolanowego.

Torbiel Bakera dość często pojawia się na skutek przeciążenia kolana. Może to tłumaczyć fakt, że jest często rozpoznawana u osób uprawiających sport lub mających nadmierną masę ciała. Zdarza się, że nie udaje się ustalić przyczyny schorzenia.

Objawy torbieli Bakera

Schorzenie może przebiegać całkowicie bezobjawowo. Dzieje się tak, gdy torbiel ma bardzo małe rozmiary. W takiej sytuacji najczęściej jest wykrywana przypadkowo w czasie badania z innego powodu (np. podczas dopplera kończyn dolnych). Zwykle jednak zmiana w dole podkolanowym powoduje nieprzyjemne dolegliwości. Objawy torbieli Bakera to:

• wyczuwalny guzek lub zgrubienie pod kolanem,

• uczucie dyskomfortu w dole podkolanowym,

• ból kolana,

• uczucie przeszkody pod kolanem,

• ograniczenie ruchomości w stawie kolanowym (głównie w czasie zginania kolana),

• drętwienie łydki,

• zaczerwienienie skóry w dole podkolanowym.

Często torbieli Bakera towarzyszą objawy związane z chorobą, która spowodowała nagromadzenie się płynu w dole podkolanowym. Mogą to być: opuchnięte kolano, obrzęki innych stawów, zablokowanie stawu kolanowego, uczucie przeskakiwania w stawie.

Pęknięcie torbieli Bakera

Torbiel Bakera może pęknąć. W takiej sytuacji jej zawartość rozlewa się między mięśnie. Pojawiają się następujące objawy:

• obrzęk kolana i podudzia,

• zasinienie łydki,

• nagły ból z tyłu kolana,

• ucieplenie podudzia,

• tkliwość podudzia.

Pęknięcie torbieli Bakera jest określane mianem rzekomego zakrzepowego zapalenia żył głębokich podudzia. Aby wykluczyć zakrzepicę, konieczne jest wykonanie badania ultrasonograficznego metodą Dopplera.

Diagnostyka

Rozpoznanie torbieli Bakera zwykle nie sprawia trudności. Podstawowym testem diagnostycznym jest badanie ultrasonograficzne (USG). Zmiana jest dobrze widoczna. Można też określić jej rozmiar, gęstość i dokładną lokalizację. Niekiedy lekarz decyduje o konieczności przeprowadzenia dodatkowych testów (m.in. badań laboratoryjnych krwi, rezonansu magnetycznego).

Leczenie torbieli Bakera

Terapia może odbywać się przy pomocy różnych metod. To, która z nich zostanie wybrana, w głównej mierze zależy od stopnia zaawansowania problemu oraz od objawów klinicznych. W niektórych przypadkach lekarz decyduje się na podanie leków przeciwzapalnych i opróżnienie torbieli pod kontrolą USG. Niekiedy konieczne jest chirurgiczne wycięcie zmiany. Jednocześnie należy zwalczyć przyczynę torbieli Bakera. Bez tego problem może nawracać.

Rehabilitacja przy torbieli Bakera

W leczeniu torbieli Bakera duże znaczenie ma rehabilitacja. Jej elementem są nie tylko ćwiczenia na ból kolana pod okiem specjalisty, ale także różnego rodzaju zabiegi. Mogą to być:

• magnetoterapia,

• ultradźwięki,

• jonoforeza,

• kinesiotaping,

• masaż głęboki lub z użyciem kostek lodu,

• schładzające okłady żelowe.

Jednocześnie ważne jest, aby nie obciążać nadmiernie kolana. W czasie odpoczynku należy układać kończynę nieco wyżej od reszty ciała.