Darmowe e-booki o zdrowiu od Welbi
  • Poradniki
  • Plany żywieniowe (diety)
  • Kompendia wiedzy
Sprawdź za darmo

Zaloguj się

Umów teleporadę
ZdrowieChoroby 1 min.
Zweryfikowane przez eksperta

Rumień wielopostaciowy – objawy, przyczyny i leczenie zaburzenia, które może zagrażać Twojemu życiu

Katarzyna Grzyś-Kurka

lek. Wiktor Trela

15.03.2022

Aktualizacja: 27.09.2022

Rumień wielopostaciowy jest reakcją organizmu na infekcje bakteryjne i wirusowe oraz niektóre stosowane leki. Łagodna postać rumienia nie wymaga interwencji medycznej. Zaczerwienienie znika samoistnie. Niekiedy jednak towarzyszą mu nadżerki i spełzanie naskórka. Wówczas mowa o ciężkiej postaci rumienia wielopostaciowego, która wymaga hospitalizacji, ponieważ stanowi zagrożenie dla życia i zdrowia.


Wszyscy lekarze w jednym miejscu

Teleporada bez kolejek i dojazdów!

E-wizyta od 65 zł
rumien-wielopostaciowy-przyczyny
pexels

Polecane

Zielona bakteria na paznokciu
Zdrowie
1 min.
Zielona bakteria na paznokciu - leczenie domowe
31.10.2021
skurcze-palcow-u-nog-jakie-sa-przyczyny-co-zrobic
Zdrowie
1 min.
Skurcze palców u nóg - jakie są przyczyny? Co zrobić?
29.10.2021
woda-z-octem-na-opuchlizne-jak-przygotowac
Zdrowie
1 min.
Woda z octem na opuchliznę - jak przygotować?
24.01.2022
opuchniete-kolano-przyczyny-domowe-sposoby
Zdrowie
1 min.
Opuchnięte kolano - przyczyny, domowe sposoby
29.10.2021
Spis treści
  1. Rumień wielopostaciowy – co to jest?
  2. Objawy rumienia wielopostaciowego
  3. Rumień wielopostaciowy – przyczyny
  4. Rumień wielopostaciowy – leczenie

Rumień wielopostaciowy – co to jest?

Rumień wielopostaciowy (łac. Erythema multiforme), tak jak inne typy rumienia, nie jest chorobą samą w sobie, lecz objawem nieprawidłowości zachodzących w organizmie. W łagodnym przebiegu rumienia wielopostaciowego leczenie szpitalne nie jest konieczna. Jednak przy jego ciężkiej postaci niezbędna okazuje się hospitalizacja.

Jak wygląda rumień wielopostaciowy? Ma charakter lokalnego zaczerwieniania o morfologii tarczy strzelniczej. Oznacza to, że jego centrum jest blade, a pierścień wokół przybiera odcień czerwony. 

Może wystąpić na każdym etapie życia, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, a także u dzieci. Nieco częściej jednak diagnozuje się go u kobiet i osób z obniżoną odpornością. Może być to rumień na nodze, ręce, a także na błonach śluzowych jamy ustnej i narządów płciowych. Rzadko rumień wielopostaciowy ma charakter rumienia na twarzy, choć i takie przypadki się zdarzają.

Objawy rumienia wielopostaciowego

Rumień wielopostaciowy objawia się zmianami morfologicznymi skóry, przypominającymi tarczę strzelniczą. Niekiedy towarzyszą mu pęcherze z płynem surowiczym oraz zmiany krwotoczne.

O poważnej postaci rumienia wielopostaciowego mowa jest, gdy rozwinie się zespół SJS, czyli zespół Stevensa-Johnsona, lub zespół TEN, czyli zespół Lyella, zwany również zespołem toksycznym nekrolizy naskórka.

Zespół SJS jest reakcją nadwrażliwości skóry i błon śluzowych, która doprowadza do powstania rumienia wielopostaciowego, zajmującego do 10 proc. powierzchni ciała. Towarzyszą mu nadżerki, gorączka i bóle mięśniowo-stawowe. Jeśli dojdzie do spełzania naskórka (jego oddzielania się od skóry) na powierzchni obejmującej 10–30 proc. ciała, wówczas konieczna jest hospitalizacja. Najczęściej ma to miejsce, gdy SJS nakłada się na TEN. Zespół toksycznej nekrolizy naskórka stanowi reakcję nadwrażliwości skóry i błon śluzowych, objawiającą się spełzaniem naskórka na powierzchni ciała przekraczającej 30 proc. Towarzyszą mu nadżerki oraz mogą wystąpić zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, co wymaga bezwzględnej hospitalizacji.

Rumień wielopostaciowy – przyczyny

Wśród przyczyn powstawania rumienia wielopostaciowego wymienia się przede wszystkim:

Najczęściej rumień wielopostaciowy ma łagodny przebieg. Co decyduje o tym, że w nielicznych przypadkach ma postać ciężką? Najprawdopodobniej jest to skutek znacznego osłabienia immunologii organizmu.

Rumień wielopostaciowy – leczenie

Leczenie rumienia wielopostaciowego u dziecka i osoby dorosłej przebiega podobnie. W przypadku łagodnej postaci nie ma potrzeby hospitalizacji, jednak należy skontaktować się z lekarzem, który oceni stan zdrowia i zaproponuje odpowiednie leczenie. Jeśli zmiany obejmują nie więcej niż 10 proc. ciała i nie wywołują bólu, wówczas po upływie mniej więcej dwóch tygodni samoistnie znikają, ale mogą pozostawić po sobie przebarwienia. Jeśli rumień jest tkliwy, można przykładać do niego zimne okłady, aby zmniejszyć nieco odczuwany dyskomfort. Warto również zaopatrzyć się w preparaty łagodzące zaczerwienienia i działające kojąco.

Jak leczyć rumień wielopostaciowy w ciężkim przebiegu, charakterystycznym dla zespołu Stevensa i Johnsona oraz zespołu Lyella? Jeśli rumień jest bolesny, towarzyszą mu nadżerki i spełzanie naskórka – konieczna jest hospitalizacja. Może bowiem dojść do zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej i miejscowych zakażeń. Ciężka postać rumienia wielopostaciowego stanowi zagrożenie dla zdrowia i życia, dlatego nie należy jej bagatelizować.

Do rozpoczęcia leczenia rumienia wielopostaciowego niezbędna jest diagnostyka, wsparta wywiadem z pacjentem. Niezwykle ważne jest uzyskanie informacji na temat przyjmowanych leków. To one bowiem odpowiadają w aż 75 proc. przypadków za pojawienie się rumienia wielopostaciowego.

Jeśli lekarz stwierdzi, że ma do czynienia z rumieniem wielopostaciowym polekowym, pacjent musi zaprzestać przyjmowania medykamentów, które wywołują reakcję niepożądaną. Specjalista może zalecić też stosowanie leków przeciwhistaminowych, by zredukować reakcję uczuleniową, podobnie jak to ma miejsce przy rumieniu alergicznym. Zwykle aplikowane są na skórę preparaty z glikokortykosteroidami. Ponieważ zespołom SJS i TEN towarzyszy spełzanie naskórka, niezbędne jest również stosowanie zaleconych przez lekarza środków odkażających. Podczas pobytu w szpitalu pacjent jest cały czas monitorowany, gdyż najcięższe przypadki rumienia wielopostaciowego mogą doprowadzić do zgonu.

Źródła
  1. A. Maciejczyk, B. Graboń-Syrzistie, Zespół Stevensa i Johnsona i zespół Lyella, „Biuletyn Bezpieczeństwa Produktów Leczniczych” 2019, vol. 14, nr 1, s. 15–23.
  2. M. Słowińska, A. Maciąg, Postępowanie w przypadku wystąpienia dermatologicznych działań niepożądanych przy stosowaniu leku niwolumab, „Onkologia w Praktyce Klinicznej – Edukacja” 2017, t. 3, nr 6, s. 331–338.
Author Katarzyna Grzyś-Kurka picture

Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.

Internista, pediatra i inni specjaliści dostępni nawet w 1h

Umów teleporadę

Najchętniej czytane

soda-na-zgage-jak-ja-stosowac-jakie-sa-proporcje
Zdrowie
1 min.
Soda na zgagę - jak ją stosować? Jakie są proporcje?
21.01.2022
co-oznacza-obrzek-nog-u-starszej-osoby
Zdrowie
1 min.
Obrzęk nóg u osoby starszej – jakie są jego przyczyny?
09.05.2022
grzybica-po-antybiotyku-jak-jej-uniknac-objawy
Zdrowie
1 min.
Jak uniknąć grzybicy po antybiotyku?
30.05.2022
odbijanie-sie-jakie-sa-przyczyny-jak-sie-go-pozbyc
Zdrowie
2 min.
Odbijanie się - jakie są przyczyny? Jak się go pozbyć?
24.01.2022
Popularne w kategorii Zdrowie
jak-dziala-woda-z-octem-jablkowym-pita-na-czczo
Zdrowie
2 min.
Jak działa woda z octem jabłkowym pita na czczo?
24.01.2022
  • Kontakt
  • Regulamin serwisu
  • Polityka prywatności

© 2023 Welbi. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Serwis welbi.pl ma charakter edukacyjny, nie stanowi i nie zastępuje porady lekarskiej. Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby informacje w nim zawarte były poprawne merytorycznie, jednakże decyzja dotycząca leczenia należy do lekarza. Redakcja i wydawca serwisu nie ponoszą odpowiedzialności wynikającej z zastosowania informacji zamieszczonych na stronach serwisu, który nie prowadzi działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych w rozumieniu art. 3 ust 1 ustawy o działalności leczniczej.