Jakie są objawy anginy ropnej?

Co to jest angina ropna?

Angina to ostry stan zapalny w obrębie migdałków podniebiennych i gardła, który wywołany jest zakażeniem lub podrażnieniem. Zazwyczaj stwierdzana jest angina wirusowa. Stanowi ona około 70–85% wszystkich przypadków choroby. Najczęściej wywoływana jest przez wirusy grypy i paragrypy, enterowirusy, koronawirusy, rhinowirusy i wirus Epstein-barr. O anginie ropnej mówi się, gdy do ostrego zapalenia gardła i migdałków podniebiennych dochodzi w konsekwencji zakażenia wywołanego przez bakterie. Ta postać choroby zazwyczaj występuje u dzieci w wieku szkolnym i młodych dorosłych. Sporadyczne są przypadki anginy ropnej u dzieci do 3 r.ż. Najczęściej anginę ropną wywołują paciorkowce β-hemolizujące z grupy A.

U wielu osób bakterie te naturalnie znajdują się na migdałkach (czemu nie towarzyszą żadne dolegliwości). Kiedy dojdzie jednak do osłabienia odporności, namnażają się intensywnie, przez co stają się groźne i powodują rozwój choroby. Patogen ten szerzy się z osoby na osobę drogą kropelkową. Rzadziej za zapalenie migdałków podniebiennych i gardła odpowiadają paciorkowce z grupy B i C lub G: Arcanobacterium haemoliticum, Mycoplasma pneumoniae, Spirochaeta czy Fusobacterium necroforum. Angina ropna daje o sobie znać głównie zimą i wiosną. Poniżej przedstawię objawy anginy ropnej. Nasi eksperci przygotowali też poradnik, z którego dowiesz się, na czym polega leczenie anginy ropnej.

Jakie objawy daje angina ropna?

Typowy dla anginy ropnej jest ostry początek objawów klinicznych. Okres wylęgania wynosi od 1 do 4 dni. Nierozpoznane i nieleczone zakażenie paciorkowcami β-hemolizującymi z grupy A trwa od 8 do 10 dni. Objawy chorobowe ograniczają się samoistnie, a poprawę stanu zdrowia możesz zaobserwować po około 4–5 dniach. Jednak z uwagi na ryzyko powikłań po zakażeniu bakteryjnym, niebezpieczeństwo stanu bezobjawowego nosicielstwa oraz ze względu na dość uciążliwy przebieg choroby (zwłaszcza dla najmłodszych) z pierwszymi objawami anginy ropnej zgłoś się do lekarza. Skorzystaj z konsultacji u lekarza rodzinnego, laryngologa czy internisty. Specjalista dokładnie omówi z Tobą sposób leczenia infekcji gardła i migdałków podniebiennych. 

Do oceny paciorkowców β-hemolizujących z grupy A lekarze wykorzystują skalę Centora-McIsaaca. W narzędziu tym za każdy z parametrów charakterystyczny dla anginy ropnej, który występuje u danego pacjenta, przyznaje się 1 punkt. Należą do nich:

• podwyższona temperatura ciała – sięga ponad 38°C, 

• powiększenie i bolesność węzłów chłonnych szyjnych przednich, 

• obrzęk migdałków i nalot na ich powierzchni, 

• brak kaszlu.

W przypadku chorych z grupy wiekowej 3–14 lat dodaje się osobno 1 punkt, a chorych dorosłych – odejmuje 1 punkt.

Prawdopodobieństwo rozpoznania anginy ropnej przy użyciu skali Centora-McIsaaca szacowane jest na:

• 51‒53% w przypadku uzyskania do 4 punktów ‒ wynik ten jest wskazaniem do rozpoczęcia antybiotykoterapii;

• 28‒35% w przypadku uzyskania 3 punktów ‒ wskazane jest badanie mikrobiologiczne wymazu z gardła lub szybkiego testu, aby upewnić się co do podłoża choroby;

• 11‒17% w przypadku uzyskania 2 punktów ‒ wskazane jest badanie mikrobiologiczne wymazu z gardła lub szybkiego testu, aby upewnić się co do podłoża choroby;

• 5‒10% w przypadku uzyskania 1 punktu – leczenie antybiotykami jest niezalecane.

Zmiany w gardle w przebiegu anginy ropnej

W przebiegu anginy ropnej pojawia się silny ból gardła, który nasila się podczas mówienia i przy połykaniu. Ból może promieniować do ucha, sugerując w ten sposób stan zapalny w tej części ciała. Bóle przy połykaniu są czasem przyczyną ślinotoku. Trudności w połykaniu bywają na tyle intensywne, że chory nie chce jeść. Dlatego w przebiegu anginy eksperci zalecają płynną lub półpłynną dietę. Pokarmy o takiej konsystencji łatwiej będzie przyjąć. Sprawdź, co jeść przy anginie, aby ograniczyć nieprzyjemne doznania. 

Migdałki podniebienne stają się zaczerwienione i obrzęknięte. W ciężkich przypadkach mogą doprowadzić do mechanicznej niedrożności gardła. W ciągu 48 godzin od pojawienia się dolegliwości bólowych rozwijają się masywne, śluzowo-ropne naloty. Możesz zaobserwować wówczas biały nalot na gardle ograniczony do ujść dołków migdałkowych. Po około 2 dniach naloty zlewają się ze sobą, tworząc pasma nieregularnego kształtu, ale nie przekraczając tkanki limfatycznej. Naloty można usunąć, a po ich usunięciu powierzchnia migdałka nie krwawi.

Powiększone migdałki podniebienne sprawiają, że mowa staje się niewyraźna, bezdźwięczna. Niekiedy w przebiegu anginy ropnej rozwijają się wybroczyny na podniebieniu. To plamy w kolorze czerwonym, które tworzą się w wyniku wycieku krwi z naczyń włosowatych do błon śluzowych jamy ustnej. Najbardziej są widoczne w zakażeniach, w których błony śluzowe są blade. Czasami może być widoczny wysięk lub drobne pęcherzyki na podniebieniu. W skrajnych przypadkach anginy ropnej pojawia się odczyn zapalny tkanki okołomigdałkowej, co wiąże się z ryzykiem szczękościsku. Dodatkowo stan zapalny może się rozszerzyć na migdałki językowe oraz pasma boczne.

Objawy towarzyszące anginie ropnej

Oprócz ww. objawów charakterystycznych dla anginy ropnej w przebiegu tej choroby zaobserwować możesz dodatkowo:

• bóle głowy,

• dreszcze,

• bóle brzucha, 

• nudności, wymioty, śluzowe stolce (tylko u dzieci do 7 r.ż.),

• poczucie rozbicia,

• ogólne osłabienie,

• bóle kostno-stawowe,

• upośledzenie drożności i nieżyt nosa,

• brak apetytu, zaburzenia smaku,

• nieprzyjemny zapach z ust (po błonie śluzowej tylnej ściany gardła spływa śluzowo-ropna wydzielina).

Charakterystyczne są też zmiany nastroju u dzieci: płaczliwość, drażliwość, niechęć do zabawy.