Zakażenie wirusem ebola – objawy, leczenie i profilaktyka
Zakażenie wirusem ebola jest ostrą zakaźną chorobą o wysokim stopniu śmiertelności. Gorączka krwotoczna występuje głównie w krajach Afryki. Do zakażenia dochodzi drogą kontaktów bezpośrednich. Do tej pory nie udało się wynaleźć skutecznego leku na zakażenie wirusem ebola.
![ebola-co-to-przyczyny-objawy-leczenie](https://images.ctfassets.net/skltjd930ae2/h8VFJlzRg0xJji2JShDRf/a870a886af1594d9f039140d87b2141f/ebola-co-to-przyczyny-objawy-leczenie.jpg?w=1920&h=1280&fl=progressive&q=90&fm=jpg)
Polecane
![skurcz-w-stopie-jak-sie-go-pozbyc-co-robic](https://images.ctfassets.net/skltjd930ae2/33mCqMZB3MqILUDawGiuIe/060a9e5834b5e1de3e2295f8f01bd047/skurcz-w-stopie-jak-sie-go-pozbyc-co-robic.jpg?w=250&h=250&fl=progressive&q=50&fm=jpg&fit=thumb)
![szalwia-na-gardlo-jak-ja-stosowac-pic-czy-plukac](https://images.ctfassets.net/skltjd930ae2/4ENO2xj3OFUOZexceD2inR/b13e6ec48a8836f750595beed8f45d6d/szalwia-na-gardlo-jak-ja-stosowac-pic-czy-plukac.jpg?w=250&h=250&fl=progressive&q=50&fm=jpg&fit=thumb)
![oslabienie-po-antybiotyku-jakie-sa-objawy](https://images.ctfassets.net/skltjd930ae2/1FYj6Wm9tRiny5VwWoT0O3/2dbd1ea6b188f560bc9667f883ad7134/oslabienie-po-antybiotyku-jakie-sa-objawy.jpg?w=250&h=250&fl=progressive&q=50&fm=jpg&fit=thumb)
![czy-zwapnienie-kosci-mozna-wyleczyc](https://images.ctfassets.net/skltjd930ae2/2kNflIFfT12NNh4h8qU5q2/6b0d8d6ed9b55c3ed0f850789827c13b/czy-zwapnienie-kosci-mozna-wyleczyc.jpeg?w=250&h=250&fl=progressive&q=50&fm=jpg&fit=thumb)
Czym jest wirus ebola?
Choroba wywołana wirusem ebola jest wysoce śmiertelna. W dotychczasowych 24 epidemiach wskaźnik zgonów wynosił od 25% aż do nawet 90% zakażonych. Wirus ebola należy do rodziny Filoviridae. Wyróżnia się 5 gatunków wirusa, a ich nazwy powstały od miejsc, w których wykryto kolejną mutację: ebola-Zair (ZEBOV), ebola-Sudan (SUDV), ebola-Bundibugyo (BDBV), ebola-Tai Forest (TAFV), ebola-Reston (RESTV). Najłagodniejszą postacią jest wirus ebola-Reston, który powstał w Azji. Ten typ zakażenia nie wywołuje objawów i nie wiąże się z ciężkim przebiegiem choroby. Pozostałe odmiany występują w Afryce Subsaharyjskiej i są chorobotwórcze.
Łatwość przenoszenia wirusa przyczyniła się do rozwoju epidemii. Pierwsza miała miejsce w 1976 roku w obecnej Demokratycznej Republice Konga (dawniej Zair). Najbardziej narażone na zachorowanie są osoby przebywające w krajach Afryki Zachodniej: Gwinei, Sierra Leone, Liberii i Nigerii lub podróżujące do nich.
Źródła i drogi zakażenia wirusem ebola
Rezerwuarem wirusa ebola są owocożerne nietoperze, które przechodzą zakażenie bezobjawowo. Przenoszą one patogen na małpy, antylopy i gryzonie. Ostatnim ogniwem w łańcuchu zakażenia jest człowiek, na którego wirus przenosi się w wyniku bezpośredniego kontaktu z chorymi zwierzętami (żywymi lub martwymi). Powodem zakażenia jest również przygotowywanie lub spożycie mięsa chorego zwierzęcia. Wirus przenosi się przez kontakt błon śluzowych lub uszkodzonej skóry z wydzielinami i wydalinami chorego.
Wirus ebola rozprzestrzenia się po całym organizmie, a w drodze badań klinicznych jego obecność wykrywana jest w: krwi, moczu, kale, wymiocinach, ślinie, pocie, łzach, wydzielinie z pochwy i odbytu, spermie, mleku kobiecym i na skórze. Do 3 miesięcy wirus nadal jest wykrywalny w materiale ozdrowieńca, co wiąże się z dalszym ryzykiem zakażania innych osób. W związku z tym ozdrowieniec powinien przez następne 3 miesiące przebywać w izolacji z własnym węzłem sanitarnym.
Objawy choroby wywołanej wirusem ebola
Objawy zakażenia przebiegają w dwóch fazach: wczesnej i późnej. Przebieg i rozwój choroby wywołanej przez wirus ebola w pierwszej fazie są podobne do innych wirusowych gorączek krwotocznych i chorób tropikalnych, m.in.: dżumy czy leiszmaniozy, której rezerwuarem są także małpy.
Wczesne objawy zakażenia:
podwyższona temperatura ciała;
ból głowy;
ból brzucha;
ból mięśni;
wymioty;
biegunka;
osłabienie.
Pierwsze dolegliwości wskazujące na zakażenie pojawiają się po mniej więcej 8 dniach od kontaktu z wirusem. Początkowo zakażenie ma grypopodobny przebieg, a objawy mogą nawet ustąpić. Pacjent czuje się lepiej, nie podejrzewając zakażenia. Jednak po kilku dniach od pozornego wyzdrowienia dolegliwości nawracają, przechodząc w drugą znacznie cięższą fazę tzw. objawów późnych.
Późne objawy zakażenia:
nasilona biegunka;
wysypka skórna;
krwawienie z nosa;
krwawienie z dróg rodnych;
wymioty z krwią;
krwotoczne zapalenie spojówek;
krwawienia z miejsc wkłuć;
zaburzenia świadomości.
W zaawansowanej fazie zakażenia dochodzi do odwodnienia pacjenta i pojawienia się objawów wskazujących na niewydolność wielonarządową i wstrząs.
Leczenie i profilaktyka zakażenia wirusem ebola
Pomimo ilości zachorowań, które przybrały rozmiary epidemii, i znajomości wirusa od ponad 40 lat, nadal nie wynaleziono skutecznego leku, zwalczającego jego działanie. Preparaty blokujące replikację wirusa, jak i szczepionki obecnie pozostają w fazie testów i dopuszczalne są do użytku jedynie w terapiach eksperymentalnych. Aktualnie stosowane leczenie zakażenia wirusem ebola polega na uzupełnianiu płynów i elektrolitów, przetaczaniu krwi i podawaniu pacjentowi środków antybakteryjnych i przeciwwirusowych. Ze względu na brak skutecznych leków zapobiegających rozprzestrzenianiu się wirusa konieczna jest izolacja osób chorych, jak i tych, u których istnieje podejrzenie zakażenia. Pacjenci powinni przebywać w izolatce z podciśnieniem i filtrami, ograniczającymi wydostawanie się skażonego powietrza na zewnątrz.
Jedyną skuteczną profilaktyką, której powinny szczególnie przestrzegać osoby podróżujące do krajów występowania wirusa, jest unikanie kontaktu z chorymi lub martwymi zwierzętami i przestrzeganie zasad higieny osobistej. Szczególnie istotne wydaje się częste i dokładne mycie dłoni.
- M. Wróblewska, K. Pancer, Wirus ebola – aktualne zagrożenia i perspektywy kontroli zakażeń, „Postępy Nauk Medycznych” 2015, XXVIII (4B), s. 34–39.
- M. Sobolewska-Pilarczyk, P. Rajewski, P. Rajewski, Gorączka krwotoczna ebola – realne zagrożenie?, „Forum Medycyny Rodzinnej” 2016, 10 (2), s. 99–101.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.