account-icon
Obliczanie ubezpieczenia
Umów teleporadę
Welbi
ZdrowieUrazy 1 min.

Ropiejąca rana – jak postępować? Co sprzyja powstawaniu wysięku ropnego?

Olga Dąbska28.02.2023Aktualizacja: 28.02.2023

Rana to przerwanie ciągłości powłok zewnętrznych organizmu – skóry, błon śluzowych – na skutek różnego rodzaju urazów. Jedną z możliwych patologii jest pojawienie się ropnego wysięku. Jego obecność świadczy o zakażeniu rany, które zazwyczaj wywołane jest przez bakterie. Sprawdź, w jaki sposób postępować z ropiejącą raną i jakie czynniki sprzyjają jej zakażeniu.


ropiejaca-rana-co-robic-jak-leczyc
pixabay.com

Polecane

siniaki-jakie-sa-przyczyny-jak-je-zlikwidowac
Zdrowie
2 min.
Siniaki - jakie są przyczyny? Jak je zlikwidować?
30.07.2021
bol-stawow-dloni-jakie-sa-przyczyny-jak-leczyc
Zdrowie
2 min.
Ból stawów dłoni - jakie są przyczyny? Jak leczyć?
24.01.2022
zerwane-sciegno-objawy-rehabilitacja-i-leczenie
Zdrowie
1 min.
Zerwane ścięgno - objawy, rehabilitacja i leczenie
24.01.2022
zapalenie-sciegna-achillesa-leczenie-domowe
Fitness
1 min.
Jak wyleczyć w domu zapalenie ścięgna Achillesa?
19.05.2021
Spis treści
  1. Co oznacza ropiejąca rana?
  2. Co powoduje ropienie rany?
  3. Ropiejąca rana – jakie objawy mogą jej towarzyszyć?
  4. Ropiejąca rana – co robić? Jak leczyć wysięk ropny w ranie?
  5. Opatrzenie ropnej rany krok po kroku

Co oznacza ropiejąca rana?

Specjaliści wymieniają wiele rodzajów ran, które z reguły wymagają innego postępowania leczniczego. Rozróżnia się je m.in. na podstawie: 

  • charakteru czynnika uszkadzającego – np. uraz mechaniczny – rana cięta, uraz termiczny – rana po oparzeniu

  • głębokości uszkodzenia – rany powierzchowne, które nie przekraczają tkanki podskórnej, oraz rany głębokie, 

  • stopnia złożoności uszkodzenia skóry i tkanki podskórnej – rany proste, złożone, powikłane. 

Do tej ostatniej kategorii zaliczana jest rana ropiejąca, czyli taka, w której obecny jest wysięk ropny świadczący o toczącym się zakażeniu.

Ze względu na ryzyko wystąpienia infekcji wyróżnia się:

  • rany o małym ryzyku zakażenia:

  • rany czyste – rany operacyjne w obrębie odkażonej skóry, 

  • rany czyste skażone – rany operacyjne, przy których doszło do otwarcia przewodu pokarmowego, dróg oddechowych lub układu moczowo-płciowego,

  • rany skażone – rany operacyjne z masywnym skażeniem drobnoustrojami z organizmu chorego nieprzygotowanego do operacji;

  • rany o dużym ryzyku zakażenia:

  • rany o dużym skażeniu – brudne, rozległe uszkodzenie tkanek, rany kąsane, rany postrzałowe, głęboka rana bez szycia,

  • rany stare – niezaopatrzone przez ponad 12–24 godziny.

Co powoduje ropienie rany?

Niegojąca się rana, która ropieje, jednoznacznie wskazuje na infekcję. W przeważającej większości przypadków stwierdzane jest zakażenie bakteryjne. Najczęściej wywołują je Staphylococcus aureus, gronkowce koagulazo-ujemne i enterokoki. Do czynników usposabiających do zakażenia i ropienia rany należą zwłaszcza:

  • niezachowanie zasad antyseptyki, np. stosowanie niejałowych opatrunków, brak dezynfekcji rany,

  • niedożywienie chorego,

  • choroby współistniejące, np. cukrzyca, choroby naczyniowe,

  • stosowanie niektórych leków, np. chemioterapia, steroidoterapia,

  • obecność ciał obcych, np. drenów, sączków, nici,

  • pozostawienie w ranie tkanki martwiczej, krwiaki, puste przestrzenie, zbyt ciasne zszycie rany,

  • obniżenie odporności,

  • zdolności chirurga, czas zabiegu, doraźny tryb zabiegu, długość pobytu w szpitalu (w przypadku ropiejącej rany po operacji).

Rany z ropną wydzieliną to zazwyczaj rany kłute, cięte, szarpane lub tłuczone. Rzadziej zdarza się, aby powstały na skutek odleżyn czy stopy cukrzycowej, choć nie można tego wykluczyć.

Ropiejąca rana – jakie objawy mogą jej towarzyszyć?

Ropiejącej ranie, poza obecnością gęstej i mętnej ropnej wydzieliny, mogą towarzyszyć następujące dolegliwości:

  • rozejście się rany,

  • zmiana barwy ziarniny,

  • przykry zapach,

  • zwiększona ilość wysięku,

  • ból,

  • obrzęk,

  • zaczerwienienie,

  • podwyższona temperatura ciała i skóry w obrębie ropiejącej rany.

W skład ropy wchodzą głównie bakterie, obumarłe tkanki, krwinki i wysięk, czyli płyn powstały na skutek zapalenia.

Ropiejąca rana – co robić? Jak leczyć wysięk ropny w ranie?

Każdy przypadek zakażenia rany wymaga interwencji lekarskiej i odpowiedniego leczenia. Gdy wystąpią objawy infekcji, wprowadza się zasadę pielęgnacji rany bazującą na strategii TIME, czyli:

  • T – tissue debridement, 

  • I – infection and inflammation control,

  • M – moisture balance,

  • E – epidermization stimulation.

W zależności od skali ropiejącej rany postępowanie może nieco się różnić. Niekiedy wystarczą doraźne środki, kiedy indziej potrzebne są antybiotyki podawane miejscowo i/lub doustnie. W przypadku ropiejącej rany stosowane są przede wszystkim opatrunki zawierające jony srebra, opatrunki z węglem aktywowanym i jonami srebra oraz opatrunki złożone. Najlepszym rozwiązaniem są opatrunki hydrofiberowe, które posiadają silne właściwości chłonne, a także promują angiogenezę i oczyszczanie się rany za pomocą enzymów chorego. To podstawa w przypadku infekcji z dużym wysiękiem. 

Warto w tym miejscu podkreślić, że na zakażoną ropiejącą ranę nie powinno się stosować opatrunków hydrokoloidowych. Posiadają one z reguły dwie warstwy: wewnętrzną – złożoną z karboksymetylocelulozy, która przy kontakcie z wysiękiem zwiększa swoją objętość i formuje żel przyspieszający ziarninowanie i tworzenie się nowego naskórka – oraz zewnętrzną – poliuretanową błonę pełniącą funkcję ochronną.

Opatrzenie ropnej rany krok po kroku

Oto jak powinno wyglądać opatrywanie ropiejącej rany na nodze czy innej części ciała:

  • W pierwszej kolejności należy oczyścić ropiejącą ranę – wskazane jest przepłukanie jej solą fizjologiczną, aby pozbyć się wysięku i martwych tkanek. Dzięki temu pogorszą się warunki bytowania drobnoustrojów odpowiedzialnych za ropienie. Ranę należy oczyszczać przy każdej zmianie opatrunku. Nie powinno się w tym celu stosować preparatów z alkoholem i jodyną, bo powodują one nadmierne wysuszenie rany i utrudniają jej gojenie. Chirurgiczne opracowanie uszkodzenia wykonuje się, gdy trzeba je oczyścić z rozległej martwicy lub zainfekowanej tkanki.

  • Następnie należy zastosować preparaty dezynfekujące, które usuwają szkodliwe drobnoustroje. Zaleca się użycie dwóch antyseptyków o różnych substancjach czynnych, dzięki czemu zwiększa się spektrum ich działania, a jednocześnie skuteczność w ograniczaniu liczebności drobnoustrojów. Wśród cech, jakie powinien wykazywać antyseptyk, wymienia się: miejscową skuteczność przeciwdrobnoustrojową, minimalne ryzyko wystąpienia efektów ubocznych, synergistyczne działanie poprzez połączenie antyseptyki i ogólnej antybiotykoterapii przeciwdrobnoustrojowej.

  • Ostatnie kroki to wybór i założenie opatrunku. Należy stosować się do zasad przedstawionych przez producenta na opakowaniu. Opatrunki powinny być zmieniane zgodnie z zaleceniami lekarza, ponieważ robienie tego zbyt często lub zbyt rzadko może skutkować pogorszeniem stanu rany. Wielokrotna wymiana opatrunków zwiększa ryzyko zakażenia, spowalnia gojenie przez utrudnienie ziarnowania, a to sprzyja maceracji – uszkodzeniu zdrowej tkanki skórnej wokół rany. Opatrunek zmienia się zwykle po 3–5 dniach. Jest to także konieczne, gdy zaczyna się on odklejać i nie zapewnia właściwej ochrony.

Źródła
  1. B. Frymark, Leczenie ran – opieka pielęgniarska, „Leczenie ran” 2021, nr 2, s. 21–22.
  2. F. Kokot, Diagnostyka różnicowa objawów chorobowych. Tom 2, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007.
  3. J. A. Król, J. Bylica, Historia opatrywania ran, „Medycyna Paliatywna” 2020, t. 12, nr 1, s. 8–17.
  4. M. Kucharzewski, E. Szkiler, G. Krasowski i wsp., Algorytmy i wytyczne postępowania terapeutycznego w ranach trudno gojących się, „Forum Leczenia Ran” 2020, t. 1, nr 3, s. 95–116.
  5. M. Sopata, A. Jawień, B. Mrozikiewicz-Rakowska i wsp., Wytyczne postępowania miejscowego w ranach niezakażonych, zagrożonych infekcją oraz zakażonych – przegląd dostępnych substancji przeciwdrobnoustrojowych stosowanych w leczeniu ran. Zalecenia Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran, „Leczenie Ran” 2020, t. 17, nr 1, s. 1–21.
Author Olga Dąbska picture

Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.

Najchętniej czytane

gesty-sluz-w-ciazy-co-oznacza
Zdrowie
1 min.
Gęsty śluz w ciąży. Kiedy się pojawia i na co wskazuje?
09.05.2022
skurcz-w-stopie-jak-sie-go-pozbyc-co-robic
Zdrowie
1 min.
Skurcz w stopie - jak się go pozbyć? Co robić?
29.10.2021
aloes-na-rany-jak-go-stosowac-co-warto-wiedziec
Zdrowie
1 min.
Aloes na rany - jak go stosować? Co warto wiedzieć?
30.10.2021
uczulenie-na-plyn-do-plukania-jak-wyglada
Zdrowie
2 min.
Uczulenie na płyn do płukania - jak wygląda?
28.10.2021
Popularne w kategorii Zdrowie
jak-zatamowac-krew-z-nosa-pierwsza-pomoc
Zdrowie
2 min.
Jak zatamować krwawienie z nosa? Postępowanie krok po kroku
19.05.2021
Prywatne ubezpieczenie zdrowotne
Prywatne ubezpieczenie zdrowotne
Pakiety medyczne
Konsultacja lekarska online
Alergolog onlineChirurg onlineDermatolog onlineDiabetolog onlineEndokrynolog onlineGastrolog online
arrow-link
Zobacz więcej

Kim jesteśmy

Artykuły o zdrowiu

ul. Topiel 12, 00-342, Warszawa
Redakcja WelbiSara Łątkowska - redaktor naczelnyredakcja@welbi.pl

© 2024 Welbi. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Regulamin serwisuPolityka prywatnościPolityka cookies

Social media

  • facebook logo
  • instagram logo

Serwis welbi.pl ma charakter edukacyjny, nie stanowi i nie zastępuje porady lekarskiej. Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby informacje w nim zawarte były poprawne merytorycznie, jednakże decyzja dotycząca leczenia należy do lekarza. Redakcja i wydawca serwisu nie ponoszą odpowiedzialności wynikającej z zastosowania informacji zamieszczonych na stronach serwisu, który nie prowadzi działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych w rozumieniu art. 3 ust 1 ustawy o działalności leczniczej.