Znamię Beckera – czy można je usunąć? Kiedy? | Welbi
Znamię Beckera nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Nie przeobraża się w czerniaka. Ponieważ jednak jest ciemne i najczęściej porośnięte włosami, może wpływać negatywnie na samoocenę. Nie zawsze możliwe jest jego chirurgiczne usunięcie. Dowiedz się, jak możesz postępować ze znamieniem Beckera.
Polecane
Czym jest znamię Beckera?
Znamię Beckera to jeden z rodzajów znamion barwnikowych (melanocytowych). Lokalizuje się przede wszystkim na skórze ramion oraz na klatce piersiowej i barkach. Charakteryzuje się nieregularnym kształtem oraz sporymi rozmiarami – odległość między brzegami może wahać się od kilku do nawet kilkunastu centymetrów. Gdy się pojawia, ma zwykle jasnobrązowy kolor. Jednak wraz z upływem lat staje się coraz ciemniejsze. Bywa, że przybiera brunatny, a wręcz niemal czarny kolor. Co ciekawe, zdarza się, że znamię Beckera, które ściemniało, znowu się rozjaśnia. Nie są to wcale rzadkie przypadki. Znamię często pokrywają włoski. Wraz z ciemnieniem skóry one również przybierają ciemniejszy odcień.
Znamiona barwnikowe spotykają się ze szczególnym zainteresowaniem dermatologów, ponieważ wiele niepozornych „pieprzyków” przekształca się w złośliwą formę. Jak pokazują statystyki, aż 30–50% czerniaków wywodzi się ze zmian barwnikowych. Do łagodnych postaci znamion melanocytowych należą m.in. znamię Suttona i znamię Spitz. Leczenia nie wymagają też (choć konieczna jest ich obserwacja) znamię błękitne i znamię Clarkama.
A jak jest w przypadku znamienia Beckera? Jest to znamię łagodne. Jak dotąd nie odnotowano przypadku jego przeobrażenia w czerniaka. Jednak ze względu na często spore rozmiary, które mogą zaburzać samoocenę (zwłaszcza gdy pojawią się na twarzy), warto rozważyć jego usunięcie.
Jak powstaje znamię Beckera?
Znamię Beckera jest znamieniem melanocytowym, które może mieć charakter wrodzony (ale nie jest dziedziczone) i pojawia się na ciele dziecka już na etapie życia płodowego. Częściej jednak rozwija się na późniejszym etapie życia. Nabyte znamiona Beckera zwykle pojawiają się między 20. a 30. rokiem życia, głównie u mężczyzn. Zaobserwowano, że czynnikiem wyzwalającym jest długotrwały pobyt na otwartym słońcu bez zabezpieczenia ciała preparatami z filtrem UV o wysokim faktorze SPF.
Według niektórych specjalistów pojawianie się znamion Beckera ma związek z gospodarką hormonalną (poziomem androgenów). Tłumaczyłoby to większą częstotliwość występowania defektu u mężczyzn niż u kobiet.
A co w ogóle prowokuje powstanie znamion Beckera? To efekt zbyt intensywnego produkowania melaniny (barwnika skóry) w melanocytach. Najprawdopodobniej wynika to z przerośnięcia tych tkanek. To dlatego struktura tej zmiany wyróżnia się na tle zdrowej skóry – jest nie tylko ciemniejsza, ale też grubsza.
Jak lekarz rozpoznaje znamię Beckera?
Znamiona barwnikowe to tak naprawdę łagodne nowotwory melanocytowe. To znaczy, że sporadycznie ulegają zezłośliwieniu. W przypadku znamienia Beckera możesz czuć się wyjątkowo bezpiecznie. Jak dotąd nie poznano przypadków, aby znamię Beckera zyskało złośliwą postać. Niemniej warto, aby zobaczył je lekarz i wykonał dermatoskopię (badanie zmian skórnych w powiększeniu za pomocą dermatoskopu). To ważne, ponieważ łatwo pomylić znamię Beckera z innymi zmianami barwnikowymi. Jeśli jest ich dużo i mają atypowy charakter, mogą stać się przyczyną nowotworu złośliwego.
Znamię Beckera najczęściej mylone jest z trzema innymi zmianami skórnymi:
wrodzonym, owłosionym znamieniem melanocytowym (cechą odróżniającą jest regularny kształt znamienia),
plamą typu kawa z mlekiem (cechą odróżniającą jest brak włosów pokrywających znamię),
znamieniem naskórkowym (cechami odróżniającymi są: brodawkowata struktura znamienia, jaśniejszy kolor i brak włosów na powierzchni).
Niepozorne zmiany pigmentacyjne, takie jak pieprzyki, rzadko kiedy budzą niepokój. Tymczasem każdy defekt warto kontrolować regularnie u dermatologa, aby wykryć początkowe jego przeobrażanie się w złośliwą postać. Wówczas szanse na wyleczenie sięgają niemal 100%. Zyskaj dostęp do prywatnej opieki zdrowotnej, która zagwarantuje Ci szybki kontakt z lekarzem i możliwość wykonania badań diagnostycznych.
Prywatne ubezpieczenie zdrowotne, którego ofertę możesz zamówić na Welbi, to:
konsultacje ze specjalistą (w tym z onkologiem) bez skierowania,
dostęp do badań laboratoryjnych z listy dla wybranego pakietu (np. morfologii, CRP), nawet blisko 300 badań w pakiecie OCHRONA GOLD,
unikanie długich kolejek w oczekiwaniu na wizytę (terminy do specjalistów nie dłuższe niż 3 dni robocze!),
coroczny profilaktyczny przegląd zdrowia w pakietach OCHRONA COMPLEX i OCHRONA GOLD.
Sprawdź ofertę i wybierz pakiet, który najlepiej zaspokoi Twoje potrzeby.
Czy znamię Beckera można usunąć?
Znamię Beckera można usunąć chirurgicznie albo rozjaśnić (o ok. 30%) za pomocą lasera. Przy wyborze tej drugiej metody lekarz najczęściej stosuje laser rubinowy albo Nd:YAG. O tym jednak, jaką metodę zastosować i czy w ogóle jest wskazana, decyduje zawsze specjalista. Jeśli bowiem znamię Beckera jest rozległe, jego wycięcie nie jest wskazane. Natomiast laser wyrządzi więcej szkód niż pożytku, jeśli masz tendencję do bliznowacenia (przerostu blizn).
Czasami już samo usunięcie owłosienia (laserowo lub inną metodą) poprawia wygląd znamienia. W zależności od lokalizacji taki zabieg często okazuje się wystarczający dla poprawy samopoczucia.
- A. Góralska, J. Błaszczyk, Charakterystyka czynników ryzyka rozwoju znamion melanocytowych i czerniaka u pacjentów zgłaszających się do dermatologa w celu oceny zmian barwnikowych, „Przegląd Dermatologiczny” 2013, nr 100, s. 86–95.
- M. Mackiewicz-Wysocka, Obraz kliniczny i postępowanie w wypadku wybranych rodzajów znamion barwnikowych, „Przewodnik Lekarza” s. 100–107.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.
Najchętniej czytane
