Na czym polega adopcja zarodka?

Na czym polega adopcja zarodka?

Proces adopcji zarodka jest przeprowadzany, kiedy nie udaje się pobrać komórek rozrodczych od jednego lub dwóch partnerów. Często na adopcję zarodka decydują się pary po nieudanych zabiegach zapłodnienia in vitro oraz w przypadku, gdy istnieje ryzyko, że dziecko urodzi się z wadami. 

Adopcja zarodka polega na przekazaniu zarodka biorczyni. Pochodzi on od anonimowej pary, która oddała na ten cel swoje niewykorzystane zarodki. Jest to rozwiązanie dla par, które mają za sobą nieudane próby uzyskania potomstwa z własnych komórek. Para, która przekazuje zarodki, zrzeka się praw do nich. Cała procedura jest przeprowadzana zgodnie z prawem. Para biorców zobowiązuje się uznać narodzone dziecko za swoje. 

Adopcja zarodków to często jedyne rozwiązanie dla par, które chcą mieć potomstwo. Mimo że dziecko nie będzie spokrewnione z rodzicami, doświadczają wszystkich emocji, jakie towarzyszą ciąży, mogą poczuć pierwsze ruchy dziecka. Kobieta ma możliwość karmienia piersią. Rodzice od pierwszych chwil towarzyszą ponadto w jego rozwoju. 

Procedura adopcji zarodka

Cała procedura adopcji zarodka jest ściśle określona. Składają się na nią zarówno aspekty medyczne, jak i prawne. Często decydują się na nią bezpłodne pary. O ile niepłodność można leczyć, to bezpłodność całkowicie wyklucza parę z posiadania potomstwa. Właśnie dla takich osób adopcja zarodka to szansa na dziecko. 

Kwalifikacja do adopcji zarodka

Nie każdy ma możliwość skorzystania z procedury adopcji zarodka. Z jej przeprowadzenia wykluczone są samotne kobiety, które chcą samodzielnie wychowywać dziecko. Procedura jest przeznaczona jedynie dla par, które świadomie wyrażą na to zgodę. Decyzja jest podejmowana razem z lekarzem, który przeprowadza wywiad z przyszłymi rodzicami, omawia wcześniejsze próby, wyniki badań, przebyte operacje i przeciwwskazania do ciąży. Przekazuje również informacje o tym, na czym polega adopcja zarodka i jak się do niej przygotować. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni są poddawani badaniom. Ocenia się m.in. skład spermy, jakość plemników i ich ruchliwość.

Formalności niezbędne do adopcji zarodka

Pary, które chcą skorzystać z adopcji zarodka, przed przystąpieniem do procedury wypełniają dokumenty. Istotne informacje to wzrost, waga, kolor skóry, oczu i włosów, pochodzenie etniczne. Równie ważna jest grupa krwi biorców. Wszystkie te dane są niezbędne do znalezienia najlepiej dopasowanego zarodka. 

Dopasowanie zarodka

Znalezienie odpowiedniego zarodka do adopcji trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy. Niekiedy transfer zarodka jest możliwy w najbliższym cyklu miesiączkowym kobiety. Czasem też kobieta przed rozpoczęciem procesu musi przyjmować leki hormonalne, które zwiększą szansę na powodzenie zagnieżdżenia zarodka w jamie macicy. 

Transfer zarodka

Przygotowania do transferu zarodka rozpoczynają się kilka dni przed zabiegiem. Procedura jest bezbolesna, trwa ok.10–15 minut i przeprowadzana jest na fotelu ginekologicznym. Po zabiegu można wrócić do wykonywania codziennych obowiązków. Po 11–12 dniach od transferu wykonywany jest test ciążowy z krwi, czyli beta HCG, który trzeba powtórzyć niezależnie od jego wcześniejszego wyniku. Pozwala to na dobranie odpowiedniego sposobu postępowania. W okresie od transferu do wykonania testu kobieta przyjmuje leki. Ich zadaniem jest zwiększenie prawdopodobieństwa zagnieżdżenia się zarodka. Procedura adopcji zarodka jest szansą dla par, które bezskutecznie starają się o dziecko, dlatego warto stosować się do zaleceń lekarza.

Postępowanie po transferze zarodka

Wiele par martwi się, że adopcja zarodka będzie nieudana. Skuteczność tej metody jest szacowana na 20–30%, jednak dla niektórych może to być ostatnia szansa na posiadanie upragnionego potomstwa. Warto pamiętać, że niektóre choroby utrudniają naturalne zajście w ciążę – np. endometrioza, zespół policystycznych jajników czy niedoczynność tarczycy. W tych przypadkach istnieje szansa naturalnego zapłodnienia. Adopcję zarodka w takich sytuacjach stosuje się wtedy, gdy zawiodą wszystkie wcześniejsze metody. 

Pozytywny test beta HCG wskazuje na to, że udało się uzyskać ciążę. W wielu przypadkach konieczne jest przyjmowanie leków, które pozwolą na jej utrzymanie i prawidłowy rozwój. Niekiedy lekarze zalecają ponadto przed rozpoczęciem starań o dziecko stosowanie luteiny. Dodatkowo po 3 tygodniach od uzyskania ciąży wykonywane jest badanie USG, które pozwala ocenić, czy zagnieżdżony zarodek rozwija się prawidłowo. 

Negatywny wynik testu beta HCG powinien zostać skonsultowany z lekarzem, który często zleca badania kontrolne, by znaleźć przyczynę niepowodzenia. Wówczas można ponownie przystąpić do procedury adopcji zarodków w kolejnym cyklu miesięcznym.