Nadwyrężony bark – objawy i sposoby łagodzenia dolegliwości
Nadwyrężony bark zwykle powstaje w wyniku powtarzających się przeciążeń i mikrourazów w obrębie mięśnia lub ścięgna. Jeśli odczuwasz ból i zauważasz spadek siły czy sztywność stawu, wykonaj zimny okład. Nie lekceważ nadwyrężenia, bo sprzyja ono powikłaniom, np. zmianom zwyrodnieniowym.
Co wywołuje nadwyrężenie barku?
Nadwyrężenie barku to rodzaj kontuzji związany z uszkodzeniem mięśni odpowiedzialnych za pracę stawu bądź ich ścięgien. Stan tego typu może mieć charakter ostry i pojawić się szybko w wyniku uderzenia lub naciągnięcia na skutek gwałtownego czy też nieumiejętnego podnoszenia ciężkich przedmiotów. Ze względu na złożoną anatomię barku oraz stopień eksploatacji każdego dnia nadwyrężenie to jedno z powszechnych stanów, które mogą cię dotknąć również wówczas, kiedy jesteś osobą czynną sportowo i prowadzisz aktywny tryb życia. Nierzadko kontuzja tego typu rozwija się stopniowo z powodu powtarzających się mikrourazów i przemęczenia mięśni oraz układu ruchu przez długi czas. Jednak uważaj! Mimo że regeneracja mięśni i struktur okołostawowych rozpoczyna się tuż po zaistnieniu uszkodzeń, może ona trwać długi czas, wpływając tym samym na mobilność kończyny górnej i jakość twojego życia osobistego czy zawodowego. Nie lekceważ nawet najmniejszego dyskomfortu i innych objawów. Odkładanie decyzji o wykonaniu prostego miejscowego zimnego okładu czy udaniu się na wizytę lekarską w celu diagnozy i ustalenia toku rehabilitacji usprawniającej sprzyja postępowi stanu zapalnego. Nieleczone nadwyrężenie barku może prowadzić do powikłań, takich jak niestabilność i zwyrodnienie stawu czy tzw. zamrożony bark.
Nadwyrężony bark – objawy
Jednym z pierwszych i jednocześnie dominujących objawów jest ból o różnym charakterze i przebiegu. Aby móc dostrzec skalę problemu związanego z uszkodzeniem mięśni lub ścięgien, musisz wykonać badania obrazowe, np. rezonans magnetyczny. Nadwyrężony bark najczęściej wywołuje dyskomfort spoczynkowy, a nasila się podczas próby uniesienia nad poziom klatki piersiowej ramienia oraz wykonywania niektórych czynności, np. rotacji. Często dokucza również w nocy. Poza tym możesz doświadczyć drgawek i kurczy mięśni, a także nadwrażliwości na dotyk czy ucisk. Powszechnie występują również osłabienie siły mięśni i związane z tym stanem trudności w poruszaniu ręką. Ograniczenie mobilności wpływa z kolei na komfort psychiczny i codzienne funkcjonowanie. Objawy, które również możesz obserwować podczas nadwyrężenia barku, to miejscowy obrzęk, ocieplenie skóry, a także sztywność karku. Zespół dolegliwości związany z kontuzją nierzadko stanowi przyczynę przyjmowania skrzywionej postawy, co niekorzystnie wpływa na zdrowie kręgosłupa. W celu ochrony zajętej okolicy możesz odruchowo przyjmować inne niż zwykle pozycje w trakcie odpoczynku czy siedzenia przed komputerem. Jeśli bark odzywa się też w nocy, dodatkowo naraża cię na trudności w zasypianiu i może powodować nocne wybudzanie, co z kolei sprzyja zmęczeniu następnego dnia.
Nadwyrężony bark – co robić?
Jeśli kontuzja przytrafiła się tobie lub spieszysz z pomocą bliskiej osobie, jako pierwszy zastosuj zimny miejscowy okład. Możesz w tym celu użyć wkładów żelowych, mokrego ręcznika lub opakowania mrożonek. Taki zabieg działa przeciwbólowo i przeciwobrzękowo. W ostrych stanach pourazowych wzbraniaj się od stosowania ciepła! Sprzyja ono postępowi odczynu zapalnego. Również ćwiczenia na barki są w tym czasie przeciwwskazane. To okres na szybką regenerację, dlatego zalecane jest też unieruchomienie. Może ono polegać na ograniczeniu aktywności kończyny do minimum, a także stabilizacji w ortezie, np. temblaku, w zależności od tego, jak mocna jest kontuzja. Uzupełnieniem leczenia na tym etapie może być maść przeciwbólowa. Stosuj ją zgodnie z zaleceniami producenta umieszczonymi na opakowaniu/ulotce bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Po ustaniu ostrej fazy możesz rozpocząć rehabilitację ruchową. Kinezyterapia ma na celu stopniowo przyzwyczajenie nadwyrężonego barku do znoszenia przeciążeń i wykonywania ruchów z okresu sprzed kontuzji. Początkowo wykonuj proste, ostrożne i nieforsujące treningi funkcjonalne bez obciążeń. Wraz z powracaniem sił i sprawności stawu zwiększaj intensywność i zmieniaj charakter sesji. Możesz także skorzystać z szerokiej bazy zabiegów fizjoterapeutycznych, które przyspieszają rekonwalescencję, ułatwiają codzienną aktywność i odpowiednio zabezpieczają bark na przyszłość. Wśród polecanych na tego typu uszkodzenia metod znajdują się m.in.: kinesiotaping i flossing barku, elektroterapia różnego rodzaju, terapia powięziowa, fala uderzeniowa, masaże lecznicze oraz laser.
Jeśli uprawiasz sport i w trakcie ćwiczeń nadwyrężysz bark, na pewno ważne będzie dla Ciebie to, żeby mieć łatwy dostęp do ortopedy i różnych badań. Rozważ zakup prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego Polisa Zdrowie Welbi, żeby móc skonsultować się z lekarzem specjalistą z reguły w ciągu 3 dni roboczych i wykonać niezbędne badania w nowoczesnych placówkach medycznych.
W pakiecie OCHRONA GOLD od 239 zł miesięcznie możesz mieć dostęp nie tylko do ortopedy, ale też do 38 innych specjalistów oraz do lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej. Czas oczekiwania na konsultację to z reguły 3 dni robocze w przypadku specjalistów i 24 godziny w przypadku lekarzy POZ.
W ramach tego pakietu bez dodatkowych kosztów wykonasz blisko 300 badań, w tym RTG, tomografię komputerową, rezonans magnetyczny. Ponadto możesz skorzystać z konsultacji z fizjoterapeutą i z aż 20 zabiegów po złamaniach, skręceniach, zwichnięciach.
Zamów na Welbi ofertę i sprawdź, jak to prywatne ubezpieczenie zdrowotne może wesprzeć Cię w powracaniu do zdrowia.
- A. Dziak i in., Rehabilitacja w uszkodzeniach stawu barkowego, „Medicina Sportiva” Kraków 2003.
- G.M Hollenberg, Rezonans magnetyczny, Edra Urban & Partner, Wrocław 2020.
- M.D. Miller, Ortopedia, Edra Urban & Partner, Wrocław 2020.
Powyższy materiał ma wyłącznie charakter edukacyjno-informacyjny, nie jest poradą lekarską i nie zastępuje konsultacji z lekarzem. Przed zastosowaniem się do wskazówek lub informacji o charakterze specjalistycznym zawartych w Welbi należy skonsultować ich treść z lekarzem. Welbi dokłada najwyższych starań, aby treść publikowanych materiałów był najlepszej jakości, ale nie ponosi odpowiedzialności za ich zastosowanie bez konsultacji z lekarzem.